آل عمران ٩٥: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=بگو راست گفته است خدا پس پیروی کنید ملت ابراهیم یکتاپرست را و نبوده است از شرکورزان | |-|معزی=بگو راست گفته است خدا پس پیروی کنید ملت ابراهیم یکتاپرست را و نبوده است از شرکورزان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = | {{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = [[نازل شده در سال::15|٣ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::95|٩٥]] | قبلی = آل عمران ٩٤ | بعدی = آل عمران ٩٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مِلَّةَ»: دین و آئین. «حَنِیفاً»: حقگرا (نگا: بقره / . | «مِلَّةَ»: دین و آئین. «حَنِیفاً»: حقگرا (نگا: بقره / . |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۳۵
ترجمه
آل عمران ٩٤ | آیه ٩٥ | آل عمران ٩٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مِلَّةَ»: دین و آئین. «حَنِیفاً»: حقگرا (نگا: بقره / .
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۹۵ - ۹۲، سوره آل عمران
- ((بر)) به معناى توسع در خير است و اعم از خير اعتقادى و عملى مى باشد (لن تنالواالبرحتى ...)
- انفاق مال مورد علاقه از اركان ((بر)) است و مجاهدت در انفاقمال بيشتر و دشوارتر است
- شبهه اى كه مسيحيان در مساءله ((نسخ )) القاء مى كردند و پاسخ به آنها در آيه :((كل طعام كان حلا...))
- حاصل شبهه اى كه يهود به مؤ منين القاء مى كردند
- دو قول بى اعتبار در مورد شبهه القايى يهود در مورد تحريم اسرائيل برخى طعامها را بر خود :
- برسى گفتار ديگر مفسرين در خصوص اين آيه شريفه
- ظلم ، قبل از روشن شدن حقيقت براى ظالم ، محقق نمى شود
- بحث روايتى (روايتى درباره حرام نمودن اسرائيل گوشت شتر را بر خود)
نکات آیه
۱ - خداوند، بیانگر راستین حقایق تورات، در مورد خوردنیهاى حلال و حرام (کلّ الطعام کان ... قل صدق اللّه)
۲ - دعوت خداوند از مردم، براى پیروى از آیین ابراهیم (ع) (فاتّبعوا ملّة ابراهیم حنیفاً)
۳ - اسلام، آیین ابراهیمى (فاتّبعوا ملّة ابراهیم) به جاى پیروى از اسلام، پیروى از آیین ابراهیم را دستور داده است.
۴ - حلّیت کلیه خوردنیها در آیین ابراهیم (ع) (کُلُّ الطعام کان حلا لبنى اسرائیل ... فاتّبعوا ملّة ابراهیم) بنابراینکه استثناء در «الاّ ما حرّم» استثناء منقطع باشد.
۵ - ابراهیم (ع)، در مسیر حق و به دور از هر کجى و انحراف (فاتّبعوا ملّة ابراهیم حنیفاً) حنیف یعنى: کسى که از گمراهى فاصله گرفته و به هدایت و راه راست روى آورده است.
۶ - ابراهیم (ع)، هیچگاه مشرک نبوده است. (و ما کان من المشرکین)
۷ - یهودیان عصر پیامبر (ص)، داراى اعتقادات شرک آلود (و ما کان من المشرکین) نفى شرک از ابراهیم (ع)، تعریضى به یهودیان است.
موضوعات مرتبط
- ابراهیم (ع): ۳ حنیف بودن ابراهیم (ع) ۵ ; اسلام و دین ابراهیم (ع) ۳ ; دین ابراهیم (ع) ۲، ۴ ; نفى شرک از ابراهیم (ع) ۶
- اسلام: تاریخ صدر اسلام ۷
- تورات: حقایق تورات ۱
- خوردنیها و آشامیدنیها: ۱، ۴
- خیر: دعوت به خیر ۲
- شرک: ۶
- یهود: عقاید یهود ۷