روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۰۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

و روي زراره عن ابي جعفر ع انه قال :

لاَ تَقْرَأَنَ‏ فِي اَلرَّكْعَتَيْنِ اَلْأَخِيرَتَيْنِ مِنَ اَلْأَرْبَعِ اَلرَّكَعَاتِ اَلْمَفْرُوضَاتِ شَيْئاً إِمَاماً كُنْتَ أَوْ غَيْرَ إِمَامٍ قَالَ قُلْتُ فَمَا أَقُولُ فِيهَا قَالَ إِنْ كُنْتَ إِمَاماً أَوْ وَحْدَكَ فَقُلْ‏ سُبْحَانَ اَللَّهِ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ تُكَمِّلُهُ تِسْعَ تَسْبِيحَاتٍ ثُمَّ تُكَبِّرُ وَ تَرْكَعُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۳

زراره از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: هرگز بهيچ وجه در دو ركعت آخر نمازهاى فريضه چهار ركعتى، قراءت (حمد و سوره‏هاى ديگر قرآن) مخوان چه امام باشى و چه نباشى، راوى گويد عرض كردم: پس چه بگويم در اين دو ركعت؟ فرمود: خواه امام باشى و خواه تنها (چه در جماعت و چه انفراد) سه بار اين تسبيحات را بخوان: «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا إله إلّا اللَّه» كه نه ذكر را تمام كرده آنگاه تكبير ميگوئى و بركوع ميروى.