روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۴۸
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ حَدِّ الْوُضُوءِ وَ تَرْتِيبِهِ وَ ثَوَابِه
و قال الصادق ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۴۷ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۴۹ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۷۹
و امام صادق عليه السلام فرمود: و اگر فراموش كردى (گرداندن يا بيرون آوردن انگشترى را هنگام وضو يا غسل) و يا در نياوردى تا وقتى كه به نماز وارد شدى، ترا به اعاده آن امر نميكنم. و هر گاه شخص از خواب برخاست و بول نكرد، پس دست خود را داخل ظرف آب نكند تا دستش را بشويد، چون كه نميداند دستش شب را چگونه بروز آورده است. (يعنى دستش در خواب با كجا تماس گرفته). و زكاة وضو آنست كه وضوگيرنده بگويد: «اللّهمّ إنّي أسألك تمام الوضوء و تمام الصّلاة و تمام رضوانك و الجنّة» بار خدايا من تمام و بدون نقص بودن وضو و همچنين تمام بودن نماز را و كمال رضا و خشنودى تو و بهشت را از تو ميطلبم. پس اين زكات وضوى اوست. (زكات مال خالص كردن آن، و زكات عبادات ذكرى به قصد تقرّب به پروردگار و عمل را صحيح و كامل بجا آوردن است).