نتایج جستجو

به آرامى صحبت كرد و صدا حتماً بايد بلندتر از صداى آن حضرت نباشد چنان كه بعد از علم به حكم نمى‏شود آن حضرت را از پشت ديوار و غيره صدا كرد بايد صبر نمود تا

خواب مى‏بيند و صدا را مى‏شنود ولى ملك را نمى‏بيند و رسول ملك را آشكارا مى‏بيند و با او سخن مى‏گويد گفتم منزلت امام كدام است؟ فرمود: صدا را مى‏شنود و درخواب

بستند «صُرّه» (بر وزن طرّه) مى نامیدند; سپس به بادهاى بسیار سرد یا پر سر و صدا، و یا مسموم و کشنده، که انسان را هم در هم مى پیچد اطلاق شده است. و شاید تندباد

آیات شامل این کلمه «أَوِّبى» در اصل از «تأویب» به معناى «ترجیع وگرداندن صدا در گلو» است; این ماده گاهى به معناى «توبه» نیز استعمال مى شود، به خاطر این

(ولی) کسانی که تو را از پشت حجره‌ها بلند صدا می‌زنند، بیشترشان نمی‌فهمند! بى‌ترديد كسانى كه تو را از پشت اتاق‌ها صدا مى‌زنند، بيشترشان نمى‌انديشند كسانى كه

شده، و کسره دال که دلیل بر آن است بر جاى مانده) از مادّه «ندا» به معناى «صدا زدن» است. «تناد» از مادّه «نِدّ» است و مشهور و معروف در میان مفسران، این است

مى باشد، و از آنجا که عرب، فال بد را غالباً به وسیله پرندگان مى زد: «گاهى صدا کردن کلاغ را به فال بد مى گرفت و گاهى پریدن پرنده اى را از دست چپ نشانه تیره

که بسیار فخر مى کند، و از آنجا که این گونه اشخاص آدمهایى تو خالى و پر سر و صدا هستند، این کلمه به کوزه (و هر گونه «سفال») به خاطر سر و صداى زیادى که دارد

به آرامى صحبت كرد و صدا حتماً بايد بلندتر از صداى آن حضرت نباشد چنان كه بعد از علم به حكم نمى‏شود آن حضرت را از پشت ديوار و غيره صدا كرد بايد صبر نمود تا

به آرامى صحبت كرد و صدا حتماً بايد بلندتر از صداى آن حضرت نباشد چنان كه بعد از علم به حكم نمى‏شود آن حضرت را از پشت ديوار و غيره صدا كرد بايد صبر نمود تا

به آرامى صحبت كرد و صدا حتماً بايد بلندتر از صداى آن حضرت نباشد چنان كه بعد از علم به حكم نمى‏شود آن حضرت را از پشت ديوار و غيره صدا كرد بايد صبر نمود تا

آیات شامل این کلمه «قَلى» از مادّه «قلا» (بر وزن صدا) به معناى شدت بغض و عداوت است و از مادّه «قَلْو» (بر وزن سرو) به معناى پرتاب کردن آمده است. «راغب»

چرا که وقتى انسان صداى وحشتناکى را مى شنود، فوراً گردن مى کشد، و به مبدأ صدا متوجّه مى شود، البته مانعى ندارد که همه اینها با هم در مفهوم آیه جمع باشد،

گويند: «غَضَّ مِنْ صَوْتِهِ وَ بَصَرِهِ» يعنى از صدا و نگاهش كاست. در اقرب الموارد تخفيف و نگهدارى و شكستن صدا و نگاه گفته است در قاموس تخفيف نگاه آمده است

رحمان بخوانید، به هر اسمی بخوانید اسماء نیکو همه مخصوص اوست. و تو در نماز نه صدا را بسیار بلند و نه بسیار آهسته گردان بلکه حدّ وسط را اختیار کن. بگو: خدا را

است، به معنی صدا زدن. قیامتْ (یَوْمَ التَّنَادِ): نامیده شده است، چرا که در آن: هر ملّتی را به نام پیغمبرش فریاد می‌دارند؛ مردمان همدیگر را صدا می‌زنند و

ترجمه Tabber requires Javascript to function. کسانی را که کافر شدند روز قیامت صدا می‌زنند که عداوت و خشم خداوند نسبت به شما از عداوت و خشم خودتان نسبت به خودتان

اعتدال در سخن ۵; خشونت در سخن ۸; فریاد در سخن ۸; ناپسندى خشونت در سخن ۷ صدا: زشت ترین صدا ۶ عقیده: آثار تصحیح عقیده ۱۵ عمل: عمل ناپسند ۷ لقمان: مواعظ لقمان ۱،

در اين آيه، از بلند كردن صدا در حضور پيامبر در گفتار و سخن گفتن. در آيه‌ى 63 سوره‌ى نور نيز سفارش شده كه پيامبر را مانند خود صدا نزنيد، بلكه با احترام و

این است که اگر خدای را همراه دل با زبان هم یاد کردی، آهسته‌تر از بلندکردن صدا و بالاتر از سرّ نهان، یعنی تنها گرداندن زبان باشد (نگا: اسراء / . «الْغُدُوِّ»: