نتایج جستجو

شده در حال بارگیری... [واقعة:13-15] راغب گويد: وضن بافتن زره است وبه طور استعاره بهر بافتن محكم گفته مى‏شود. طبرسى فرموده بافتن متداخل است مثل زره كه حلقه‏ها

گويند كه شخص گناه را به سوى خويش مى‏كشد، راغب استعمال آن را در جنايت به طور استعاره دانسته است . ف ک ب اکل على رطب جنن برق استبرق شرب ايى دنو من قرر سقط عين

وسيله گفته‏اند. ابن اثير گويد: سبب ريسمانى كه با آن آب مى‏كشد. و به طور استعاره به هر وسيله سبب گفته شده. [حج:15]. هر كه گمان مى‏كند كه خدا پيغمبرش را يارى

ماند (مثل غليظ شدن شيره) و به آنكه زخم بزنند و از رفتار بازماند به طور استعاره گويند «ثَخُْتَهُ ضرباً». [محمّد:4] تا آنگاه كه آنها را از حركت باز داشتيد

و ضمّ معنى كرده و گويد استعمال باسل در پهلوان چهره در هم كشيده، به طور استعاره است. ب ما کسب من ها ل نفس الذين ان هم ه اول ذکر اخذ ليس دنو عدل شرب لا حيى

كار مى‏رود مثل «ما سبقونا اليه سبقت من ربّك»يعنى نافذ شد و گذشت و به طور استعاره در احراز فضيلت به كار مى‏رود نحو «وَالسّابِقُونَ السّابِقُونَ» آنانكه به

مى‏گويد: نكاح در اصل براى عقد است سپس به طور استعاره به جماع گفته شده، محال است كه اول جماع وضع شده سپس در عقد به استعاره باشد زيرا نامهاى جماع همه كنايات اند

مى‏گويد: نكاح در اصل براى عقد است سپس به طور استعاره به جماع گفته شده، محال است كه اول جماع وضع شده سپس در عقد به استعاره باشد زيرا نامهاى جماع همه كنايات اند

أنکر الأصوت لصوت الحمیر) در آیه، به جاى کاربرد تشبیه، از استعاره استفاده شده است. آوردن استعاره به جاى تشبیه، براى مبالغه در مذمت و بیان ناهنجارى و مستهجن

و اطلاق آن بر فاعل يعنى مربّى بطور استعاره است. راغب مى‏گويد: ربّ در اصل به معنى تربيت است... و بر فاعل بطور استعاره گفته مى‏شود و ربّ بطور اطلاق فقط بر

يعنى: گرسنگى و ترس را به همه رسانيد ولى كم، تا پند گيرند. طبرسى ذوق را استعاره از امتحان دانسته است. * [فرقان:47]. چون ظلمت شب همه را مثل لباس فرا مى‏گيرد

راغب گفته: «غَمَضَ عَيْنَهُ وَ اَغْمَضَها» چشم روى هم گذاشتن است و به طور استعاره به تساهل و تغافل گفته شود. أَن وَ فِيه إِلاّ بِآخِذِيه اعْلَمُوا لَسْتُم

آیات شامل این کلمه طعن‌ (۲ بار) زدن با نيزه... به طور استعاره در عيبگوئى و عيب گرفتن به كار مى‏رود (راغب). [توبه:12]. اگر پيمان خويش را شكستند و در دينتان

سكوت به معنى ترك سخن است و چون سكوت توأم با نوعى سكون و آرامش است به طور استعاره گفته شده [اعراف:154] چون خشم موسى فرو نشست. راغب طبرسى نيز نظير آن را گفته

«اعجب الشى‏ء فلاناً: اذا عجب منه و سّر» بعقيده راغب استعمال آن در سرور بطور استعاره است. [حديد:20]. ممكن است در اين اعجاب شادى هم منظور باشد يعنى مانند بارانى

مى‏گويد: نكاح در اصل براى عقد است سپس به طور استعاره به جماع گفته شده، محال است كه اول جماع وضع شده سپس در عقد به استعاره باشد زيرا نامهاى جماع همه كنايات اند

ضاد) مابين آرنج تا شانه چنانكه ذراع از آرنج است تا سرانگشتان. عضد بطور استعاره به يار و كمك گفته مى‏شود [كهف:51]. من گمراه كنندگان را يار و مدد نگرفته‏ام

اوّل) [ذاريات:59]، راغب ذنوب را اسب دراز دم و دلو دمدار گفته و مى‏گويد بطور استعاره در مهناى نصيب به كار مى‏رود يعنى بر ستمگران نصيبى از عذاب هست مانند نصيب

بهشتى سر درد نمى‏گيرند و مست نمى‏گردند. به عقيده راغب سر درد را به طور استعاره صداع گويند گوئى سر از درد شكافته مى‏شود [طارق:11-12]. صدع ظاهراً به معنى

غضب من بر او نازل شود حقّا كه سقوط كرده است . حلّ به كسر حاء به معنى حلال استعاره از باز كردن گره (معنى اصلى) است مثل [نحل:116] (مفردات) پس حلال آن است كه