۸٬۹۳۳
ویرایش
(Edited by QRobot) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:نمونه جلد۱۴ بخش۶۰ | بعدی = تفسیر:نمونه جلد۱۴ بخش۶۲}} | |||
__TOC__ | __TOC__ | ||
خط ۷: | خط ۹: | ||
<span id='link170'><span> | <span id='link170'><span> | ||
==آيه و ترجمه == | ==آيه و ترجمه == | ||
وَ لَوْ رَحِمْنَهُمْ وَ كَشفْنَا مَا بِهِم | وَ لَوْ رَحِمْنَهُمْ وَ كَشفْنَا مَا بِهِم مِّن ضرٍّ لَّلَجُّوا فى طغْيَنِهِمْ يَعْمَهُونَ(۷۵) | ||
وَ لَقَدْ أَخَذْنَهُم بِالْعَذَابِ فَمَا استَكانُوا لِرَبهِمْ وَ مَا | وَ لَقَدْ أَخَذْنَهُم بِالْعَذَابِ فَمَا استَكانُوا لِرَبهِمْ وَ مَا يَتَضرَّعُونَ(۷۶) | ||
حَتى إِذَا فَتَحْنَا عَلَيهِم بَاباً ذَا عَذَابٍ شدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسونَ(۷۷) | حَتى إِذَا فَتَحْنَا عَلَيهِم بَاباً ذَا عَذَابٍ شدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسونَ(۷۷) | ||
وَ هُوَ | وَ هُوَ الَّذِى أَنشأَ لَكمُ السمْعَ وَ الاَبْصرَ وَ الاَفْئِدَةَ قَلِيلاً مَّا تَشكُرُونَ(۷۸) | ||
وَ هُوَ | وَ هُوَ الَّذِى ذَرَأَكمْ فى الاَرْضِ وَ إِلَيْهِ تحْشرُونَ(۷۹) | ||
وَ هُوَ | وَ هُوَ الَّذِى يحْىِ وَ يُمِيت وَ لَهُ اخْتِلَف الَّيْلِ وَ النَّهَارِ أَ فَلا تَعْقِلُونَ(۸۰) | ||
<center> تفسير نمونه جلد ۱۴ صفحه ۲۸۶ </center> | <center> تفسير نمونه جلد ۱۴ صفحه ۲۸۶ </center> | ||
ترجمه : | ترجمه : | ||
خط ۶۴: | خط ۶۶: | ||
<span id='link173'><span> | <span id='link173'><span> | ||
==آيه و ترجمه == | ==آيه و ترجمه == | ||
بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ | بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الاَوَّلُونَ(۸۱) | ||
قَالُوا أَ ءِذَا مِتْنَا وَ | قَالُوا أَ ءِذَا مِتْنَا وَ كنَّا تُرَاباً وَ عِظماً أَ ءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ(۸۲) | ||
لَقَدْ وُعِدْنَا نحْنُ وَ ءَابَاؤُنَا هَذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلا أَسطِيرُ | لَقَدْ وُعِدْنَا نحْنُ وَ ءَابَاؤُنَا هَذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلا أَسطِيرُ الاَوَّلِينَ(۸۳) | ||
قُل | قُل لِّمَنِ الاَرْض وَ مَن فِيهَا إِن كنتُمْ تَعْلَمُونَ(۸۴) | ||
سيَقُولُونَ | سيَقُولُونَ للَّهِ قُلْ أَ فَلا تَذَكَّرُونَ(۸۵) | ||
قُلْ مَن | قُلْ مَن رَّب السمَوَتِ السبْع وَ رَب الْعَرْشِ الْعَظِيمِ(۸۶) | ||
سيَقُولُونَ | سيَقُولُونَ للَّهِ قُلْ أَ فَلا تَتَّقُونَ(۸۷) | ||
قُلْ مَن بِيَدِهِ مَلَكُوت | قُلْ مَن بِيَدِهِ مَلَكُوت كلِّ شىْءٍ وَ هُوَ يجِيرُ وَ لا يجَارُ عَلَيْهِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ(۸۸) | ||
سيَقُولُونَ | سيَقُولُونَ للَّهِ قُلْ فَأَنى تُسحَرُونَ(۸۹) | ||
بَلْ أَتَيْنَهُمْ | بَلْ أَتَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَ إِنَّهُمْ لَكَذِبُونَ(۹۰) | ||
<center> تفسير نمونه جلد ۱۴ صفحه ۲۹۳ </center> | <center> تفسير نمونه جلد ۱۴ صفحه ۲۹۳ </center> | ||
ترجمه : | ترجمه : | ||
خط ۱۵۰: | خط ۱۵۲: | ||
<span id='link177'><span> | <span id='link177'><span> | ||
==آيه و ترجمه == | ==آيه و ترجمه == | ||
مَا اتخَذَ | مَا اتخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَ مَا كانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ إِذاً لَّذَهَب كلُّ إِلَهِ بِمَا خَلَقَ وَ لَعَلا بَعْضهُمْ عَلى بَعْضٍ سبْحَنَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ(۹۱) | ||
عَلِمِ الْغَيْبِ وَ الشهَدَةِ فَتَعَلى | عَلِمِ الْغَيْبِ وَ الشهَدَةِ فَتَعَلى عَمَّا يُشرِكونَ(۹۲) | ||
ترجمه : | ترجمه : | ||
۹۱ - خدا هرگز فرزندى براى خود برنگزيده ، و معبود ديگرى با او نيست كه اگر چنين مى شد هر يك از خدايان مخلوقات خود را تدبير و اداره مى كردند و بعضى بر بعضى ديگر تفوق مى جستند (و جهان هستى به تباهى كشيده مى شد) منزه است خدا از توصيفى كه آنها مى كنند. | ۹۱ - خدا هرگز فرزندى براى خود برنگزيده ، و معبود ديگرى با او نيست كه اگر چنين مى شد هر يك از خدايان مخلوقات خود را تدبير و اداره مى كردند و بعضى بر بعضى ديگر تفوق مى جستند (و جهان هستى به تباهى كشيده مى شد) منزه است خدا از توصيفى كه آنها مى كنند. | ||
خط ۱۸۷: | خط ۱۸۹: | ||
<span id='link180'><span> | <span id='link180'><span> | ||
==آيه و ترجمه == | ==آيه و ترجمه == | ||
قُل | قُل رَّب إِمَّا تُرِيَنى مَا يُوعَدُونَ(۹۳) | ||
رَب فَلا تجْعَلْنى فى الْقَوْمِ الظلِمِينَ(۹۴) | رَب فَلا تجْعَلْنى فى الْقَوْمِ الظلِمِينَ(۹۴) | ||
وَ | وَ إِنَّا عَلى أَن نُّرِيَك مَا نَعِدُهُمْ لَقَدِرُونَ(۹۵) | ||
ادْفَعْ | ادْفَعْ بِالَّتى هِىَ أَحْسنُ السيِّئَةَ نحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ(۹۶) | ||
وَ قُل | وَ قُل رَّب أَعُوذُ بِك مِنْ هَمَزَتِ الشيَطِينِ(۹۷) | ||
وَ أَعُوذُ بِك رَب أَن يحْضرُونِ(۹۸) | وَ أَعُوذُ بِك رَب أَن يحْضرُونِ(۹۸) | ||
ترجمه : | ترجمه : | ||
خط ۲۴۴: | خط ۲۴۶: | ||
و نيز مفهوم اين سخن هرگز سازشكارى و قبول تسليم در برابر وسوسه هاى دشمنان نيست ، و شايد به همين دليل بعد از بيان اين دستور در آيات فوق بلا فاصله به پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) دستور داده شده است كه از همزات و وسوسه هاى شياطين و حضور آنها به خدا پناه ببرد. | و نيز مفهوم اين سخن هرگز سازشكارى و قبول تسليم در برابر وسوسه هاى دشمنان نيست ، و شايد به همين دليل بعد از بيان اين دستور در آيات فوق بلا فاصله به پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) دستور داده شده است كه از همزات و وسوسه هاى شياطين و حضور آنها به خدا پناه ببرد. | ||
'''{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:نمونه جلد۱۴ بخش۶۰ | بعدی = تفسیر:نمونه جلد۱۴ بخش۶۲}} | |||
[[رده:تفسیر نمونه]] | [[رده:تفسیر نمونه]] |
ویرایش