۸٬۹۳۳
ویرایش
(Edited by QRobot) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:نمونه جلد۱۲ بخش۵۳ | بعدی = تفسیر:نمونه جلد۱۲ بخش۵۵}} | |||
__TOC__ | __TOC__ | ||
خط ۸۵: | خط ۸۷: | ||
==آيه ۸۲ == | ==آيه ۸۲ == | ||
آيه و ترجمه | آيه و ترجمه | ||
وَ | وَ نُنزِّلُ مِنَ الْقُرْءَانِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَ لا يَزِيدُ الظلِمِينَ إِلا خَساراً(۸۲) | ||
ترجمه : | ترجمه : | ||
۸۲ - قرآن را نازل ميكنيم كه شفا و رحمت براى مؤ منان است و ستمگران را جز خسران (و زيان ) نمى افزايد. | ۸۲ - قرآن را نازل ميكنيم كه شفا و رحمت براى مؤ منان است و ستمگران را جز خسران (و زيان ) نمى افزايد. | ||
خط ۱۴۶: | خط ۱۴۸: | ||
==آيه ۸۳ - ۸۴ == | ==آيه ۸۳ - ۸۴ == | ||
آيه و ترجمه | آيه و ترجمه | ||
وَ إِذَا أَنْعَمْنَا عَلى الانسنِ أَعْرَض وَ نَئَا بجَانِبِهِ وَ إِذَا مَسهُ | وَ إِذَا أَنْعَمْنَا عَلى الانسنِ أَعْرَض وَ نَئَا بجَانِبِهِ وَ إِذَا مَسهُ الشرُّ كانَ يَئُوساً(۸۳) | ||
قُلْ | قُلْ كلُّ يَعْمَلُ عَلى شاكلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَى سبِيلاً(۸۴) | ||
ترجمه : | ترجمه : | ||
۸ - هنگامى كه به انسان نعمت مى بخشيم (از حق ) روى مى گرداند، و متكبرانه دور ميشود، و هنگامى كه كمترين بدى به او ميرسد (از همه چيز) مايوس ميگردد. | ۸ - هنگامى كه به انسان نعمت مى بخشيم (از حق ) روى مى گرداند، و متكبرانه دور ميشود، و هنگامى كه كمترين بدى به او ميرسد (از همه چيز) مايوس ميگردد. | ||
خط ۱۷۵: | خط ۱۷۷: | ||
ضمنا پاسخ اين سؤ ال از بيان فوق ، روشن شد كه ميگويند: آيات مورد | ضمنا پاسخ اين سؤ ال از بيان فوق ، روشن شد كه ميگويند: آيات مورد | ||
'''{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:نمونه جلد۱۲ بخش۵۳ | بعدی = تفسیر:نمونه جلد۱۲ بخش۵۵}} | |||
[[رده:تفسیر نمونه]] | [[رده:تفسیر نمونه]] |
ویرایش