۸٬۹۳۳
ویرایش
(Edited by QRobot) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۳۵ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۳۷}} | |||
__TOC__ | __TOC__ | ||
خط ۵۱: | خط ۵۳: | ||
<span id='link296'><span> | <span id='link296'><span> | ||
==آيات ۶۰ - ۵۰، سوره هود == | ==آيات ۶۰ - ۵۰، سوره هود == | ||
وَ إِلى عَادٍ أَخَاهُمْ هُوداً قَالَ يَقَوْمِ اعْبُدُوا | وَ إِلى عَادٍ أَخَاهُمْ هُوداً قَالَ يَقَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكم مِّنْ إِلَهٍ غَيرُهُ إِنْ أَنتُمْ إِلا مُفْترُونَ(۵۰) | ||
يَقَوْمِ لا أَسئَلُكمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِنْ أَجْرِى إِلا عَلى | يَقَوْمِ لا أَسئَلُكمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِنْ أَجْرِى إِلا عَلى الَّذِى فَطرَنى أَ فَلا تَعْقِلُونَ(۵۱) | ||
وَ يَقَوْمِ استَغْفِرُوا | وَ يَقَوْمِ استَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السمَاءَ عَلَيْكم مِّدْرَاراً وَ يَزِدْكمْ قُوَّةً إِلى قُوَّتِكُمْ وَ لا تَتَوَلَّوْا مجْرِمِينَ(۵۲) | ||
قَالُوا يَهُودُ مَا جِئْتَنَا | قَالُوا يَهُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَةٍ وَ مَا نحْنُ بِتَارِكى ءَالِهَتِنَا عَن قَوْلِك وَ مَا نحْنُ لَك بِمُؤْمِنِينَ(۵۳) | ||
إِن | إِن نَّقُولُ إِلا اعْترَاك بَعْض ءَالِهَتِنَا بِسوءٍ قَالَ إِنى أُشهِدُ اللَّهَ وَ اشهَدُوا أَنى بَرِى ءٌ مِّمَّا تُشرِكُونَ(۵۴) | ||
مِن دُونِهِ فَكِيدُونى جَمِيعاً | مِن دُونِهِ فَكِيدُونى جَمِيعاً ثُمَّ لا تُنظِرُونِ(۵۵) | ||
إِنى تَوَكلْت عَلى | إِنى تَوَكلْت عَلى اللَّهِ رَبى وَ رَبِّكم مَّا مِن دَابَّةٍ إِلا هُوَ ءَاخِذُ بِنَاصِيَتهَا إِنَّ رَبى عَلى صِرَطٍ مُّستَقِيمٍ(۵۶) | ||
فَإِن | فَإِن تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُكم مَّا أُرْسِلْت بِهِ إِلَيْكمْ وَ يَستَخْلِف رَبى قَوْماً غَيرَكمْ وَ لا تَضرُّونَهُ شيْئاً إِنَّ رَبى عَلى كلِّ شىْءٍ حَفِيظٌ(۵۷) | ||
وَ | وَ لَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نجَّيْنَا هُوداً وَ الَّذِينَ ءَامَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَ نجَّيْنَهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ(۵۸) | ||
وَ تِلْك عَادٌ جَحَدُوا بِئَايَتِ رَبهِمْ وَ عَصوْا رُسلَهُ وَ | وَ تِلْك عَادٌ جَحَدُوا بِئَايَتِ رَبهِمْ وَ عَصوْا رُسلَهُ وَ اتَّبَعُوا أَمْرَ كلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ(۵۹) | ||
وَ أُتْبِعُوا فى هَذِهِ | وَ أُتْبِعُوا فى هَذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيَمَةِ أَلا إِنَّ عَاداً كَفَرُوا رَبهُمْ أَلا بُعْداً لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ(۶۰) | ||
ترجمه آيات | ترجمه آيات | ||
و نيز (ما) به سوى قوم عاد برادرشان هود را فرستاديم و او به قوم خود گفت : اى قوم ! خدا را بپرستيد كه هيچ معبودى غير او نداريد و به جز افتراء هيچ دليلى بر خدايى خدايانتان وجود ندارد. (۵۰) | و نيز (ما) به سوى قوم عاد برادرشان هود را فرستاديم و او به قوم خود گفت : اى قوم ! خدا را بپرستيد كه هيچ معبودى غير او نداريد و به جز افتراء هيچ دليلى بر خدايى خدايانتان وجود ندارد. (۵۰) | ||
خط ۸۲: | خط ۸۴: | ||
<span id='link297'><span> | <span id='link297'><span> | ||
==سخنان جناب هود (عليه السلام ) به قوم خود (قوم عاد) == | ==سخنان جناب هود (عليه السلام ) به قوم خود (قوم عاد) == | ||
قَالَ يَقَوْمِ اعْبُدُوا | قَالَ يَقَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكم مِّنْ إِلَهٍ غَيرُهُ إِنْ أَنتُمْ إِلا مُفْترُونَ | ||
اين جمله در مورد جواب از سوالى مقدر وارد شده گويا شنونده وقتى جمله «'''و الى عاد اخاهم هودا'''» را شنيده پرسيده : خوب ، هود به آنان چه «'''گفت ؟ مى فرمايد: گفت : اى قوم من خدا را بندگى كنيد...'''» و به همين جهت جمله مورد بحث بدون واو عاطفه و به اصطلاح ادبى به فصل آمده است . | اين جمله در مورد جواب از سوالى مقدر وارد شده گويا شنونده وقتى جمله «'''و الى عاد اخاهم هودا'''» را شنيده پرسيده : خوب ، هود به آنان چه «'''گفت ؟ مى فرمايد: گفت : اى قوم من خدا را بندگى كنيد...'''» و به همين جهت جمله مورد بحث بدون واو عاطفه و به اصطلاح ادبى به فصل آمده است . | ||
و جمله «'''اعبدوا اللّه '''» در مقام حصر است يعنى مى خواهد بفرمايد: تنها او را بپرستيد و خدايان ديگر را كه به جاى خدا ارباب خود گرفته ايد به خيال اينكه شفيعان شما نزد خدا باشند، و آن وقت عبادت خود خدا را رها كرديد نپرستيد، دليل گفتار ما كه جمله مورد بحث در مقام افاده حصر است جمله بعد مى باشد كه مى فرمايد: «'''ما لكم من اله غيره ان انتم الا مفترون - شما غير از او هيچ معبود و جز افتراء هيچ دليل ديگرى نداريد'''» كه اين جمله دلالت دارد بر اينكه مشركين اگر خدايانى براى خود گرفتند و آنها را به عنوان شريك خدا و شفيع درگاه او عبادت كردند بجز افتراء، دليلى نداشتند. | و جمله «'''اعبدوا اللّه '''» در مقام حصر است يعنى مى خواهد بفرمايد: تنها او را بپرستيد و خدايان ديگر را كه به جاى خدا ارباب خود گرفته ايد به خيال اينكه شفيعان شما نزد خدا باشند، و آن وقت عبادت خود خدا را رها كرديد نپرستيد، دليل گفتار ما كه جمله مورد بحث در مقام افاده حصر است جمله بعد مى باشد كه مى فرمايد: «'''ما لكم من اله غيره ان انتم الا مفترون - شما غير از او هيچ معبود و جز افتراء هيچ دليل ديگرى نداريد'''» كه اين جمله دلالت دارد بر اينكه مشركين اگر خدايانى براى خود گرفتند و آنها را به عنوان شريك خدا و شفيع درگاه او عبادت كردند بجز افتراء، دليلى نداشتند. | ||
خط ۹۶: | خط ۹۸: | ||
<span id='link299'><span> | <span id='link299'><span> | ||
==سخن هود به قومش : اگر بسوى خدا برگرديد باران رحمتش را بر شمانازل مى كند == | ==سخن هود به قومش : اگر بسوى خدا برگرديد باران رحمتش را بر شمانازل مى كند == | ||
وَ يَقَوْمِ استَغْفِرُوا | وَ يَقَوْمِ استَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السمَاءَ عَلَيْكم مِّدْرَاراً... | ||
در سابق يعنى در اول سوره پيرامون معناى جمله «'''استغفروا ربكم ثم توبوا اليه '''» بحث كرديم . | در سابق يعنى در اول سوره پيرامون معناى جمله «'''استغفروا ربكم ثم توبوا اليه '''» بحث كرديم . | ||
و جمله «'''يرسل السماء عليكم مدرارا'''» موقعيت جزاء فعل شرط سابق را دارد چون جمله سابق كه مى فرمايد: «'''استغفروا...'''» هر چند به صورت امر است و ليكن در معناى جمله شرطيه است و مى خواهد بفرمايد: «'''ان تستغفروا...'''» يعنى اگر از خداى تعالى طلب مغفرت كنيد و به سوى او برگرديد او از آسمان براى شما رحمت فراوان مى فرستد. و مراد از كلمه «'''سماء'''» ابر آسمان است نه خود آن ، و اگر ابر را آسمان خوانده از اين بابت است كه كلمه «'''سماء'''» به معناى هر چيزى است كه بالاى سر ما قرار گرفته و بر ما سايه افكنده باشد. بعضى هم گفته اند: تقدير آيه : «'''مطر السماء'''» است و يا مراد از كلمه «'''سماء'''»، مطر (باران ) است و اين تعبير در استعمال شايع است . و كلمه «'''مدرارا'''» مبالغه از مصدر «'''در - ريزش '''» است و مورد استعمال اصلى در خصوص شير پستان بود بعدها در مورد باران نيز به عنوان استعاره استعمال شده ، چون هر دو، يعنى هم شير و هم باران نفع و فايده دارد پس «'''ارسال سماء مدرارا'''» به معناى فرستادن ابرى است كه چون پستان حيوانات ، باران هاى پى در پى و مفيد ببارد بارانى كه زمين به وسيله آن زنده شود و زراعت ها و گياهان برويند و باغها و بستانها سبز و خرم گردند. | و جمله «'''يرسل السماء عليكم مدرارا'''» موقعيت جزاء فعل شرط سابق را دارد چون جمله سابق كه مى فرمايد: «'''استغفروا...'''» هر چند به صورت امر است و ليكن در معناى جمله شرطيه است و مى خواهد بفرمايد: «'''ان تستغفروا...'''» يعنى اگر از خداى تعالى طلب مغفرت كنيد و به سوى او برگرديد او از آسمان براى شما رحمت فراوان مى فرستد. و مراد از كلمه «'''سماء'''» ابر آسمان است نه خود آن ، و اگر ابر را آسمان خوانده از اين بابت است كه كلمه «'''سماء'''» به معناى هر چيزى است كه بالاى سر ما قرار گرفته و بر ما سايه افكنده باشد. بعضى هم گفته اند: تقدير آيه : «'''مطر السماء'''» است و يا مراد از كلمه «'''سماء'''»، مطر (باران ) است و اين تعبير در استعمال شايع است . و كلمه «'''مدرارا'''» مبالغه از مصدر «'''در - ريزش '''» است و مورد استعمال اصلى در خصوص شير پستان بود بعدها در مورد باران نيز به عنوان استعاره استعمال شده ، چون هر دو، يعنى هم شير و هم باران نفع و فايده دارد پس «'''ارسال سماء مدرارا'''» به معناى فرستادن ابرى است كه چون پستان حيوانات ، باران هاى پى در پى و مفيد ببارد بارانى كه زمين به وسيله آن زنده شود و زراعت ها و گياهان برويند و باغها و بستانها سبز و خرم گردند. | ||
خط ۱۰۲: | خط ۱۰۴: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۴۴۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۴۴۵ </center> | ||
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۳۵ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۳۷}} | |||
[[رده:تفسیر المیزان]] | [[رده:تفسیر المیزان]] |
ویرایش