ریشه فند: تفاوت میان نسخه‌ها

ریشه فند (نمایش مبدأ)

۱٬۰۲۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۳۱ تیر ۱۳۹۳

بدون خلاصۀ ویرایش

۸٬۹۳۳

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 __TOC__
+=== قاموس قرآن ===
+(بر وزن فرس) كم عقلى. ضعف رأى. «فَنِدَ الرَّجُلُ فَنَداً: خَرِفَ» تفنيد آن است كه كم عقلى و ضعف رأى را به كسى نسبت دهى [يوسف:94]. پدرشان (يعقوب «عليه السلام») گفت من بوى يوسف را استشمام مى‏كنم اگر در اشتباهم نشماريد و سفيهم ندانيد. يعنى اگر نگوئيد كه سفيه شده و كم عقل گرديده است. فِند (به كسر فاء و سكون نون) كوه بزرگ است اميرالمومنين «عليه السلام» در نهج البلاغه حكمت 447 درباره مالك اشتر رحمه‏اللَّه فرموده: «مالِكٌ وَ ما مالِكٌ (وَاللَّهِ) لَوْكانَ جَبَلاً لَكانَ فِنْداً...»مالك كيست مالك ؟اگر كوه بود كوه بزرگى بود. اين لفظ در قرآن مجيد فقط يكبار آمده است.
 == کلمات مشتق شده در قرآن ==
 {|class="wikitable sortable"
@@ خط ۹: / خط ۱۳: @@
 !style="background-color:#cfcfcf;"  align="center" |کلمه!!تعداد تکرار در قرآن
 |-
-|تُفَنِّدُونِ‌ || ۱
+|تُفَنِّدُونِ‌ || ۱
 |}