۱۶٬۲۷۸
ویرایش
خط ۱۸۳: | خط ۱۸۳: | ||
==آشکار شدن حقایق در روز قيامت، براى همگان== | ==آشکار شدن حقایق در روز قيامت، براى همگان== | ||
وليكن دقت و تدبر در امثال آيه | وليكن دقت و تدبر در امثال آيه: «لَقَد كُنتَ فِى غَفلَةٍ مِن هَذَا فَكَشَفنَا عَنكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ اليَومَ حَدِيدٌ»، و آيه: «رَبَّنَا أبصَرنَا وَ سَمِعنَا فَارجِعنَا نَعمَل صَالِحاً إنّا مُوقِنُونَ»، كه حكايت كلام گنهكاران است، و آيه: «وَ يَومَ نَحشُرُهُم جَمِيعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أشرَكُوا مَكَانَكُم أنتُم وَ شَرُكَاؤُكُم فَزَيَّلنَا بَينَهُم ... هُنَالِكَ تَبلُوا كُلُّ نَفسٍ مَا أسلَفَت وَ رُدُّوا إلَى اللّهِ مَولَيهُمُ الحَقُّ وَ ضَلَّ عَنهُم مَا كَانُوا يَفتَرُونَ»، اين معنا را به دست مى دهد كه: | ||
روز | روز قيامت، روزى است كه خداوند، بندگان را جمع نموده، حجاب و پرده ها را از جلو ديدگان و حواسشان بر مى دارد. در نتيجه، حقايق به طور تامّ و كامل برايشان ظاهر مى گردد، و آنچه در اين نشئه دنيا بر ايشان مستور و در پس پرده غيب بود، در آن جا برايشان مشهود مى شود. | ||
در اين موقع است كه ديگر شك و ترديدى بر دلى راه نيافته و دلى را به وسوسه نمى اندازد، و همه به معاينه درك مى كنند كه | در اين موقع است كه ديگر شك و ترديدى بر دلى راه نيافته و دلى را به وسوسه نمى اندازد، و همه به معاينه درك مى كنند كه خدا، «حقّ مبين» است و مشاهده مى كنند كه تمام قدرت ها، براى او و ملك و عصمت و امر و قهر، تنها شايسته اوست و شريكى براى او نيست. | ||
و آن استقلالى كه در دنيا براى اسباب پنداشته مى | و آن استقلالى كه در دنيا براى اسباب پنداشته مى شد، از بين رفته و روابط تأثيرى كه ميان اشياء بود، زايل مى گردد، در اين هنگام است كه ستارگان اسباب فرو ريخته، اخترانى كه اوهام را در ظلمات راهنمايى مى كرد، خاموش مى شود و ديگر براى هيچ دارنده اى، ملكى به طور استقلال نمى ماند. | ||
ديگر براى هيچ | ديگر براى هيچ قدرتمندى، قدرتى كه با آن، عزّت به خرج دهد، نمانده. براى هيچ چيز، ملجأ و پناهگاهى كه بدان پناهنده شود و به وسيله عصمتش خود را حفظ نمايد، باقى نمى ماند و ديگر پرده اى نخواهد ماند كه چيزى را از چيز ديگرى محجوب و پوشيده بدارد، و امر، همه اش براى خداى واحد قهار است، و جز او، كسى مالك چيزى نيست. | ||
(و در اين اوصاف كه برشمرديم، آيات بسيارى در قرآن كريم است كه بر كسى كه در كلام خداى تعالى تدبّر كند، مخفى نمى ماند). | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۱۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۱۳ </center> | ||
و اين است معناى | و اين است معناى جملۀ «يَومَ هُم بَارِزُونَ لَا يَخفَى عَلَى اللّهِ مِنهُم شَئٌ»، و جملۀ «مَا لَكُم مِنَ اللّهِ مِن عَاصِمٍ»، و جملۀ «يَومَ لَا يَملِكُ نَفسٌ لِنَفسٍ شَيئاٌ وَ الأمرُ يَومَئِذٍ لِلّهِ»، و همچنين آيات و جملات بسيار ديگرى، كه همه در اين صدد هستند كه نفى كنند آنچه را كه اوهام در اين نشئه دنيوى - كه جز لهو و لعب، چيز ديگرى نيست - مى آرايد. | ||
و چنين وانمود مى كند كه اين اسباب | و چنين وانمود مى كند كه اين اسباب ظاهرى، هر يك براى خود سببى است مستقل در تأثير و هر كدام به صفتى از اوصاف ملك، سلطنت، قوّت، عزّت و كرامت متّصف است، و اتصافش هم، به طور حقيقت است و اين خود اين هايند كه يكى مى دهد و آن ديگرى منع مى كند. يكى نافع است و ديگرى مضرّ، و در غير اين اسباب ظاهرى سود و زيانى نيست. | ||
==معناى جمله: «يوم يأت لاتكلم نفس الّا باذنه» و معناى تكلم در قيامت== | ==معناى جمله: «يوم يأت لاتكلم نفس الّا باذنه» و معناى تكلم در قيامت== |
ویرایش