۱۶٬۲۸۸
ویرایش
خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
بله، اگر در جايى به خدا نسبت داده شود، البته نعمت است و فضل و رحمت، چون او خود خير است و جز خير از ناحيه او افاضه نمى شود، و از موهبت خود نتيجه سوء و شر نمى خواهد، و چگونه بخواهد با اين كه او، «رؤوف»، «رحيم»، «غفور» و «ودود» است. | بله، اگر در جايى به خدا نسبت داده شود، البته نعمت است و فضل و رحمت، چون او خود خير است و جز خير از ناحيه او افاضه نمى شود، و از موهبت خود نتيجه سوء و شر نمى خواهد، و چگونه بخواهد با اين كه او، «رؤوف»، «رحيم»، «غفور» و «ودود» است. | ||
«'''وَ إن تَعُدُّوا نِعمَةَ اللّهِ لَا تُحصُوهَا'''»: و اگر بشماريد نعمت هاى خدا را، شمار را به آخر نمى | «'''وَ إن تَعُدُّوا نِعمَةَ اللّهِ لَا تُحصُوهَا'''»: و اگر بشماريد نعمت هاى خدا را، شمار را به آخر نمى رسانيد، و اين خطاب در آيه، متوجّه تمامى مردم است. يعنى همه شما هم كه دست به دست هم بدهيد، باز به آخر نمى رسيد. و نيز فرموده: «وَ ذَرنِى وَ المُكَذِّبِينَ أُولِى النَّعمَةِ وَ مَهِّلهُم قَلِيلاً». و نيز فرموده: «ثُمَّ إذَا خَوَّلنَاهُ نِعمَةً مِنّا قَالَ إنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَى عِلمٍ». | ||
اين نعمت ها، كه مورد اشاره اين دو آيه است و امثال آن، وقتى «نعمت» است كه به خدا منسوب گردد و اما اگر به كفران كننده خدا نسبت داده شود، براى او «نقمت» و عذاب خواب بود، همچنان كه فرمود: «لَئِن شَكَرتُم لَأزِيدَنَّكُم وَ لَئِن كَفَرتُم إنَّ عَذَابِى لَشَدِيدٌ». | اين نعمت ها، كه مورد اشاره اين دو آيه است و امثال آن، وقتى «نعمت» است كه به خدا منسوب گردد و اما اگر به كفران كننده خدا نسبت داده شود، براى او «نقمت» و عذاب خواب بود، همچنان كه فرمود: «لَئِن شَكَرتُم لَأزِيدَنَّكُم وَ لَئِن كَفَرتُم إنَّ عَذَابِى لَشَدِيدٌ». |
ویرایش