تفسیر:المیزان جلد۱۵ بخش۲۵: تفاوت میان نسخه‌ها

و چون تو را ببينند جز به مسخره ات نمى گيرند (و مى گويند) آيا اين است آنكه خدا به پيغمبريش بر انگيخته است ؟ (۴۱)

اگر در مورد خدايانمان ثبات نمى ورزيديم نزديك بود ما را از (پيروى ) آنها گمراه كند، وقتى عذاب را ببينند خواهند دانست روش چه كسى گمراهانه تر بوده است (۴۲)

آيا كسى را كه هوس خويش را خداى خويش گرفته نديدى ؟ مگر تو كارگذار او هستى ؟ (۴۳)

آيا مى پندارى بيشترشان مى شنوند يا مى فهمند؟ كه آنها جز به مانند حيوانات نيستند بلكه روش آنان گمراهانه تر است (۴۴)

آيا نديدى پروردگارت چگونه سايه را كشيده و اگر مى خواست آن را سكون مى داد آنگاه آفتاب را نشانه آن كرديم (۴۵)

سپس آن را به گرفتن مخصوصى يعنى به گرفتنى ملايم سوى خويش ‍ گرفتيم (۴۶)

او است كه شب را پوشش براى شما كرد و خواب را مايه آسايش شما قرار داد و روز را براى برخاستن و جنب و جوش مجدد شما قرار داد (۴۷)

او است كه بادها را نويد بخش پيشاپيش رحمت خويش كرد و از آسمان آبى پاك نازل كرديم (۴۸)

تا سرزمين مواتى را به وسيله آن زنده كنيم و آن را به مخلوقات خويش، چهارپايان و مردم بسيار بنوشانيم (۴۹)

و آن را ميانشان گوناگون كرديم شايد اندرز گيرند اما بيشتر مردم جز ناسپاسى نكردند (۵۰)

اگر مى خواستيم در هر دهكده اى بيم رسانى برمى انگيختيم (۵۱)

زنهار، مطيع كافران مشو و با آنان جهاد كن جهادى بزرگ (۵۲)

او است كه دو دريا را به هم در آميخت ، اين شيرين و گوارا و آن شور و تلخ ، و ميانشان مانعى قرار داد

نفوذ ناكردنى تا با هم مخلوط شوند (گويا هر يك به ديگرى مى گويد) دور باش و نزديك نيا (۵۳)

او است كه از آب بشرى آفريد و آن را نسب و سبب قرار داد كه پروردگار تو قدرتمند است (۵۴)

غير از خدا چيرهايى را مى پرستند كه نه سودشان مى دهد و نه ضررشان مى زند و كافر بر ضد پروردگار خويش پشتيبان خدايان دروغين است (۵۵)

ما تو را جز نويد دهنده و بيم رساننده نفرستاده ايم (۵۶)

بگو از شما براى پيغمبرى مزدى نمى خواهم مگر همينكه هر كه خواهد به سوى پروردگار خويش راهى پيش گيرد (۵۷)

توكل به آن زنده اى كن كه مرگ ندارد و بستايش او تسبيح گوى ، و آگاه بودن او از گناهان بندگان كافى است (۵۸)

آنكه آسمانها و زمين را با هر چه ميان آنها است در شش روز بيافريد و سپس به عرش پرداخت ، خداى رحمان است درباره او از شخصى رازدان بپرس (۵۹)

و چون به آنها گويند خداى رحمان را سجده كنيد گويند خداى رحمان چيست ؟ چگونه به چيزى كه دستورمان مى دهى سجده كنيم ؟ (اين سخن را مى گويند) در نتيجه دوريشان بيشتر مى شود (۶۰)

بزرگ است آنكه در آسمانها برجهايى نهاد و در آن چراغ و ماهى روشن پديد آورد (۶۱)

او است كه شب و روز را جانشين يكديگر قرار داد، براى آن كس كه بخواهد اندرز گيرد و بخواهد سپاسگزارى كند (۶۲)

اين آيات پاره اى از صفات كفار نامبرده را كه به كتاب و رسالت طعنه مى زدند و منكر توحيد و معاد بودند بر مى شمارد، البته آن صفاتى كه با سنخ اعتراضات و بى انديشه سخن گفتن آنها تناسب دارد، مانند استهزاء به رسول و پيروى از هواى نفس و پرستش چيرهايى كه سود و زيانى برايشان نداشت و نيز استكبارشان از سجده براى خداى سبحان .