تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۲۱: تفاوت میان نسخه‌ها

<span id='link174'><span>

در كتاب الدر المنثور آمده كه محمد بن نضر و ابن عساكر، از علاء بن سعيد، روايت كرده اند كه گفت : روزى رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) به اهل مجلس خود فرمود: ((اطت السماء و حق لها ان تئط(( يعنى كمر آسمان از سنگينى خميد و حق دارد كه خم شود، چون هيچ جاى پايى از آسمان نيست ، مگر آنكه فرشته اى در آنجا قرار دارد، كه يا در ركوع است و يا در سجده ، آنگاه اين آيه را قرائت فرمود: ((و انا لنحن الصافون و انا لنحن المسبحون ((.

مؤ لف : ((اين معنا به غير از طريق نامبرده نيز از آن جناب روايت شده ((.

و نيز در همان كتاب است كه ابن مردويه از انس روايت كرده كه گفت : رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) چنين بود كه هر وقت به نماز مى ايستاد مى فرمود: صف نماز را منظم كنيد، فلانى تو قدرى جلو بيا، و فلانى تو قدرى عقب برو، آنگاه مى فرمود: اگر صفوف خود را منظم كنيد، و به خط مستقيم بايستيد خداى تعالى شما را مانند ملائكه هدايت مى كند، آنگاه اين آيه را تلاوت مى فرمود: ((و انا لنحن الصافون و انا لنحن المسبحون ((.

و در نهج البلاغه است كه : امير المؤ منين (عليه السلام ) در وصف ملائكه فرموده : ايشان صف بستگانى هستند كه هرگز از صف خود جدا نمى شوند و تسبيح گويانى هستند كه از تسبيح گفتن خسته نمى گردند.

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۲۷۴ </center>

<span id='link175'><span>

<center> «'''سورۀ ص '''» </center>