۱۶٬۲۸۸
ویرایش
خط ۲۱۸: | خط ۲۱۸: | ||
<center> «'''ترجمه آيات'''» </center> | <center> «'''ترجمه آيات'''» </center> | ||
(با | (با اين كه خداى تعالى مقدّر فرمود كه كفّار را با بهشت خود گرامى ندارد) اين كفار را كه در پيرامون تو اند، چه مى شود كه چشم از تو بر نمى دارند (۳۶). | ||
(و در عين | |||
آيا هر يك از | (و در عين اين كه با هم اند)، از چپ و راستت متفرق مى شوند (۳۷). | ||
پس (گو | آيا هر يك از آن ها طمع آن دارند كه تقدير الهى را بر هم زده، داخل بهشت نعيم شوند؟ (۳۸) | ||
بر | |||
نه، حاشا كه كوچكتر از اين اند و خود مى دانند كه ما از چه چيز خلقشان كرده ايم (۳۹). | |||
پس (گو اين كه قسم لازم ندارد، ولى) به پروردگار همه مشرق ها و مغرب ها سوگند كه ما قادريم (۴۰). | |||
بر اين كه اينان را منقرض نموده، خلقى بهتر از ايشان بيافرينيم و كسى نيست كه با اراده خود، اراده ما را از كار بيندازد (۴۱). | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۲۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۲۸ </center> | ||
بنابراين، تو هم اى پيامبر، رهاشان كن در لجن فرو روند و سرگرم بازى باشند، تا ناگهان و تهىدست به روزى برخورند كه وعده اش را از پيش به ايشان داده بودند (۴۲). | |||
روزى كه به سرعت از قبرها در آيند و همه به سوى يك نقطه به سرعت به راه | |||
اما در حالتى كه | روزى كه به سرعت از قبرها در آيند و همه به سوى يك نقطه به سرعت به راه افتند، گويى در آن جا به سوى علامتى روان مى شوند (۴۳). | ||
اما در حالتى كه چشم هايشان از شدت شرمندگى به پايين افتاده، ذلت از سراپايشان مى بارد و به ايشان گفته مى شود: اين است همان روزى كه وعده اش را مى دادند (۴۴). | |||
<center> «'''بیان آيات'''» </center> | <center> «'''بیان آيات'''» </center> |
ویرایش