غافر ٩: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۶#link300 | آيات ۷ - ۱۲ سوره مؤ من]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۶#link300 | آيات ۷ - ۱۲ سوره مؤ من]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۶#link301 | حاملان عرش چه كسانى هستند]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۶#link301 | حاملان عرش چه كسانى هستند]] | ||
| خط ۳۹: | خط ۴۰: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۷#link307 | مراد از دو اماته و دو احياء در سخن كفار در جهنم : ربنا امتنا اثنتين و احييتنا اثنتين ... و وجوهمختلف در اين باره]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۳۷#link307 | مراد از دو اماته و دو احياء در سخن كفار در جهنم : ربنا امتنا اثنتين و احييتنا اثنتين ... و وجوهمختلف در اين باره]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۰_بخش۵۲#link12 | آيه ۷ - ۹]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۰_بخش۵۲#link12 | آيه ۷ - ۹]] | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۰_بخش۵۲#link13 | آيه و ترجمه]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۰_بخش۵۲#link13 | آيه و ترجمه]] | ||
| خط ۴۸: | خط ۵۱: | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۰_بخش۵۲#link18 | ۳ - چرا دعاها با ربنا شروع مى شود؟]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۰_بخش۵۲#link18 | ۳ - چرا دعاها با ربنا شروع مى شود؟]] | ||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۰_بخش۵۲#link19 | ۴ - عرش خدا چيست ؟]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۰_بخش۵۲#link19 | ۴ - عرش خدا چيست ؟]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ قِهِمُ السَّيِّئاتِ وَ مَنْ تَقِ السَّيِّئاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ «9» | |||
(پروردگارا!) آنان را از بدى‌ها (و كيفر اعمالشان) حفظ كن و هر كس را در آن روز از بدى‌ها حفظ كنى، پس مشمول رحمتت ساخته‌اى؛ و اين همان رستگارى بزرگ است. | |||
===نکته ها=== | |||
===پیام ها=== | |||
1- پاك بودن، هم به همت و اراده‌ى انسان نياز دارد، «نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى» «1» و هم به دور بودن از افراد و مشاغل و مكان‌ها و افراد بد، «فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ» «2»*، «فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ» «3» و هم به لطف و امداد الهى. «وَ قِهِمُ السَّيِّئاتِ» | |||
2- رحمت الهى، تنها كاميابى مادى نيست، بيمه شدن از گناهان، يكى از آنهاست. | |||
«وَ مَنْ تَقِ السَّيِّئاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ» | |||
3- رستگارى بزرگ، در صورتى است كه انسان از آفات معنوى و مادى، هر دو دور باشد. «السَّيِّئاتِ». (هم آفات معنوى سيّئه است. «مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً» «4» و هم آفات مادى. «وَ إِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِها» «5» چنانكه حسنه، هم مصداق دنيوى دارد و هم اخروى. «رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً» «6») | |||
---- | |||
«1». نازعات، 40. | |||
«2». مائده، 42. | |||
«3». نساء، 140. | |||
«4». بقره، 81. | |||
«5». آل‌عمران، 120. | |||
«6». بقره، 201. | |||
جلد 8 - صفحه 224 | |||
4- توفيق مصونيّت از گناه را بايد از خدا خواست. «وَ قِهِمُ السَّيِّئاتِ» | |||
5- رستگارى را هنر خود ندانيم بلكه لطف و رحمت او بدانيم. «فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» | |||
6- رستگارى، در رفاه دنيوى نيست بلكه در تقواست. مَنْ تَقِ السَّيِّئاتِ ... ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ قِهِمُ السَّيِّئاتِ وَ مَنْ تَقِ السَّيِّئاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ «9» | |||
---- | |||
«1» سفينة البحار ج 2 ص 547 بنقل از كافى و نور الثقلين، ج 4، ص 511، ح 10. | |||
جلد 11 - صفحه 284 | |||
وَ قِهِمُ السَّيِّئاتِ: و نگهدار ايشان را از عقوبات، وَ مَنْ تَقِ السَّيِّئاتِ يَوْمَئِذٍ: | |||
و هر كه را نگهدارى از عقوبات در روز جزا، فَقَدْ رَحِمْتَهُ: پس بدرستى كه بخشش فرمودى او را و به روضه بهشت رسانيدى، يا هر كه را به الطاف خود از ارشاد و هدايت و توفيق در دنيا بازداشتى او را از معاصى، پس رحم نمودى او را كه از عذاب برهانيدى. وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ: و آن بازداشتن تو از عقوبت، فيروزى بزرگى و ظفر بزرگوارى است، چه آن مستلزم سعادت جاودانى و نعمت نامتناهى است. | |||
در كافى: بدرستى كه خداى تعالى عطا فرموده به تائبين سه خصلت را كه اگر هر يك از آن عطا شود به جميع اهل آسمان و زمين هر آينه تماما نجات يابند، بعد آيه شريفه تلاوت نمود: «رَبَّنا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ ...» «1». | |||
تنبيه: | |||
آيات شريفه بشارت بزرگى است براى مؤمنين تائبين كه مقام جلالت آنها به مرتبه‌اى است كه ملائكه حمله عرش براى آنها طلب آمرزش و طلب نمايند براى آنها رحمت و علم و دخول بهشت عدن را براى ايشان و پدران آنها و ذرارى ايشان، و البته درخواست ملائكه معصومين در درگاه الهى پذيرفته خواهد شد. بنابراين زهى سعادت كسانى كه خود را مشمول اين آيات مقرر، و بدا به حال كسانى كه بعد از اين ابلاغ به سوء اختيار، خود را از اين فوز عظيم محروم سازند. | |||
تتمه: | |||
تأويل آيه شريفه: على بن ابراهيم قمى رحمه اللّه روايت نموده كه «الّذين يحملون العرش» يعنى رسول اللّه و اوصياى بعد از او است كه حامل علم خدا مى‌باشند، و «من حوله» يعنى ملائكه، «و الذين امنوا» يعنى شيعه آل محمد، «و الذين تابوا» يعنى توبه نمودند از ولايت فلان و فلان و بنى اميه، «و اتبعوا سبيلك» يعنى پيروى نمودند ولايت ولى اللّه را «2». | |||
---- | |||
«1» اصول الكافى (چ 1388 ق- تهران) ج 2 ص 315 روايت 5. | |||
«2» تفسير قمى (چ نجف 1387 ق) ح 2 ص 255. | |||
جلد 11 - صفحه 285 | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ كَذلِكَ حَقَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ أَصْحابُ النَّارِ «6» الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَ قِهِمْ عَذابَ الْجَحِيمِ «7» رَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدْتَهُمْ وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «8» وَ قِهِمُ السَّيِّئاتِ وَ مَنْ تَقِ السَّيِّئاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ «9» إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ مِنْ مَقْتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَى الْإِيمانِ فَتَكْفُرُونَ «10» | |||
ترجمه | |||
و همچنين واجب شد حكم پروردگارت بر كسانيكه كافر شدند همانا آنها اهل آتشند | |||
آنانكه حمل ميكنند عرش را و آنانكه در اطراف آنند تنزيه ميكنند بستايش پروردگارشان و ميگروند باو و آمرزش مى‌طلبند براى آنانكه ايمان آوردند پروردگارا احاطه دارى بر همه چيز ببخشش و دانش پس بيامرز آنان را كه توبه كردند و پيروى نمودند راه تو را و نگهدار آنان را از عذاب دوزخ | |||
پروردگارا و داخل كن ايشان را در بهشتهاى اقامتگاه هميشگى كه وعده دادى بآنان و هر كه را كه شايسته باشد از پدرانشان و زنانشان و اولادشان همانا تو ارجمند درست كردارى | |||
و نگهدارشان از بدى‌ها و هر كه را كه نگهدارى از بديها در چنين روز پس بتحقيق رحمت نمودى او را و اين است آن كاميابى بزرگ | |||
همانا آنها كه كافر شدند ندا كرده ميشوند كه هر آينه دشمنى خدا بزرگتر بود از دشمنى شما با خودتان در وقتى كه خوانده ميشديد بسوى ايمان پس كافر ميشديد. | |||
تفسير | |||
- خداوند متعال در تعقيب آيات سابقه ميفرمايد و چنانچه امم سالفه كه با انبياء عظام مخالفت نمودند مستحق عذاب الهى شدند كفار مكه هم كه با خاتم ايشان معاندت ورزيدند محكوم بحكم الهى گشتند كه از ملازمين | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 517 | |||
آتش جهنم باشند و قمى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد بنى اميه‌اند و ملائكه عظيم الشّأنى كه حمله عرش الهى هستند و ملائكه‌ئى كه در اطراف آن طواف مينمايند و آنانرا كرّ و بيان خوانند تسبيح مينمايند خدا را بحمد و ثنا و معتقدند بيگانگى او و طلب مغفرت مينمايند از خدا براى اهل ايمان بتوحيد خدا و نبوّت محمد مصطفى و امامت ائمه هدى چنانچه از حضرت رضا و حضرت صادق عليهما السلام نقل شده كه استغفار آنها مخصوص بشيعيان است و معمولا قبل از دعا بايد ثناى الهى را بجا آورد لذا عرضه ميدارند پروردگارا رحمت و علم تو بر همه چيز احاطه دارد پس بيامرز كسانى را كه توبه نمودند از كفر و خلاف و عصيان و پيروى نمودند از دين اسلام و مذهب اثنى عشرى و حفظ فرما ايشانرا از عذاب جهنم و اين دلالت دارد بر آنكه پذيرفتن توبه بر خداوند واجب نيست بلكه منوط باختيار و تفضّل الهى است و الّا احتياج بدعا و مسئلت ملائكه نداشت و از خداوند ميخواهند كه ايشان را با تمام كسان صالحشان داخل در بهشت جاويد فرمايد بر حسب وعده‌ئى كه بآنها فرموده بتوسط انبياء و اولياء تا سرورشان كامل و نعمت بهشت بر آنها گواراتر گردد چون خداوند عزيز است و بايد عزّت اهل ايمان را بدرجه كمال برساند و حكيم است و حكمت اقتضاى چنين مرحمتى باهل ايمان دارد و نيز از خدا ميخواهند كه ايشان را از شرور و بديها مخصوصا بديهاى آخرت كه فوق بديها است محفوظ فرمايد چون كسيكه از عقوبات روز قيامت كه سخت‌ترين عقوبتها است محفوظ ماند حقّا مشمول رحمت الهى شده و برستگارى بزرگ فائز گشته و محتمل است مراد از سيّئات معاصى باشد چون كسيكه از معاصى و تبعات آنها محفوظ ماند كاملا كامياب و فائز شده و چون كفار نامه اعمال خود و عقوبات آنها را مشاهده نمايند خودشان از خودشان بدشان مى‌آيد و با نفس امّاره بسوئشان بغض شديد پيدا ميكنند پس ملائكه دوزخ بآنها ميگويند بغض و خشم خداوند بر شما وقتى كه پيغمبران شما را بايمان دعوت مينمودند و اجابت نميكرديد بيشتر بود از بغض و خشم شما امروز بر خودتان و قمى ره فرموده مراد از كسانيكه حمل مينمايند عرش را پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم و اوصياء بعد از اويند كه حمل مينمايند علم حق را و كسانيكه در گرد عرشند ملائكه ميباشند و كسانيكه | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 518 | |||
ايمان آوردند شيعيان آل محمد صلى اللّه عليه و اله ميباشند كه توبه نمودند از ولايت كسانيكه غصب حق ايشان را نمودند و سبيل الهى ولايت ولىّ خدا است و صلحاء كسانى هستند كه قبول ولايت على عليه السّلام را كه صلاح ايشان در آن بوده نموده‌اند و رحمت خدا در روز قيامت است و فوز عظيم براى كسانى است كه نجات يافتند از ولايت كسانيكه غصب مقام آنحضرت را نمودند و مراد از عرش در ضمن آية الكرسى و غيرها ذكر شده است. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ قِهِمُ السَّيِّئاتِ وَ مَن تَقِ السَّيِّئاتِ يَومَئِذٍ فَقَد رَحِمتَه‌ُ وَ ذلِكَ هُوَ الفَوزُ العَظِيم‌ُ «9» | |||
و بازدار آنها را از معاصي و سيّئات و كسي را که تو باز داري از سيّئات پس به تحقيق رحم فرموده‌اي او را و اينکه فوز عظيمي است. | |||
وَ قِهِمُ السَّيِّئاتِ تقوي مراتبي دارد از عقائد فاسده و صفات خبيثه و ملكات رذيله و اعمال قبيحه و افعال سيّئه و كلمه السيّئات جمع محلّي بالف و لام عموم دارد شامل جميع اينها ميشود و حفظ الهي توفيق و تأييد او است و الهامات خاصّه و ايجاد اسباب و مرقّبات و تمام اينها از شئون رحمت است که مشمول رحمتهاي خود ميفرمايد مشروط به اينكه بنده هم در مقام باشد. | |||
وَ مَن تَقِ السَّيِّئاتِ يَومَئِذٍ فَقَد رَحِمتَه‌ُ و كسي که ايمان و تقوي داشته باشد البتّه مورد رحمه الهي ميشود. | |||
وَ ذلِكَ هُوَ الفَوزُ العَظِيم‌ُ است هم در دنيا و هم حين النّزع و هم در برزخ و هم در قيامت و صحراي محشر و دخول در جنّت چه فوزيست بالاتر و عظيم‌تر از اينکه فوز عظيم الهي. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 9)- سپس آنها در چهارمین دعایشان در حق مؤمنان چنین می‌گویند: | |||
«و آنها را از بدیها نگاهدار که هر کس را در آن روز از بدیها نگاهداری مشمول رحمتت ساخته‌ای» (وَ قِهِمُ السَّیِّئاتِ وَ مَنْ تَقِ السَّیِّئاتِ یَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ). | |||
و بالأخره دعای خود را با این جمله پر معنی پایان می‌دهند: «و این است همان رستگاری عظیم» (وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ). | |||
چه فوز و نجاتی از این برتر که گناهان انسان بخشوده شود، عذاب و بدیها از او دور گردد، مشمول رحمت الهی شود، و در بهشت جاویدانش قدم بگذارد و بستگان مورد علاقه‌اش نیز به او ملحق گردند. | |||
ج4، ص257 | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
