يونس ٣٠: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۵#link38 | آيات ۳۰ - ۲۶،، سوره يونس]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۵#link38 | آيات ۳۰ - ۲۶،، سوره يونس]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۵#link39 | پاداش نيكوكاران ((حسنى )) و ((زياده بر آن )) است و دچار تاريكى ظاهرى و معنوىنمى شوند]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۵#link39 | پاداش نيكوكاران ((حسنى )) و ((زياده بر آن )) است و دچار تاريكى ظاهرى و معنوىنمى شوند]] | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۱: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۶#link44 | (چند روايت در مورد اينكه پاداش محسنين ، حسنى و زياده بر آن است و در مورد سياهى چهرهبدكاران در روز قيامت )]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۶#link44 | (چند روايت در مورد اينكه پاداش محسنين ، حسنى و زياده بر آن است و در مورد سياهى چهرهبدكاران در روز قيامت )]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۸_بخش۵۶#link192 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۸_بخش۵۶#link192 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
هُنالِكَ تَبْلُوا كُلُّ نَفْسٍ ما أَسْلَفَتْ وَ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ «30» | |||
آنجا هركس به آنچه از پيش فرستاده، آگاه مى‌شود و به سوى خداوند سرپرست حقيقى خودشان برگردانده شوند و آنچه به افترا ودروغ خدا مى‌پنداشتند، از پيش چشمشان محو شود. | |||
===پیام ها=== | |||
1- قيامت، روز دريافت كارنامه‌ى آزمون دنيوى براى همه‌ى ما انسان‌هاست. | |||
«تَبْلُوا كُلُّ نَفْسٍ» | |||
2- حسابرسى در قيامت، براى همه‌ى انسان‌هاست. «تَبْلُوا كُلُّ نَفْسٍ» | |||
3- سرچشمه‌ى هستى، او و پايان كار به سوى اوست. «رُدُّوا» «1» | |||
---- | |||
«1». «ردّوا» در مواردى به كار مى‌رود كه آغاز نيز از آنجا سرچشمه گرفته باشد. | |||
جلد 3 - صفحه 565 | |||
4- مولاى حقيقى، خدا و غير او هر چه باشد پوچ است. «مَوْلاهُمُ الْحَقِّ» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
هُنالِكَ تَبْلُوا كُلُّ نَفْسٍ ما أَسْلَفَتْ وَ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ (30) | |||
هُنالِكَ تَبْلُوا: در آن مكان و در آن وقت و در آن حال، ظاهر و آشكار و آگاه و دانا گردد. كُلُّ نَفْسٍ ما أَسْلَفَتْ: هر نفسى آنچه پيش فرستاده از خير و شر، و مى‌بيند جزا و پاداش آن را، و لذا يكى از اسماء قيامت «يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ» «2» مى‌باشد، يعنى روزى كه آشكار گردد آنچه درون قلب است از عقايد و نيات و آنچه پنهان و سرّى بوده از اعمال، پس مميز و مجزا شود باطل از حق و طيب از خبيث؛ يا آن جايگاه بيازمايد و مقاسات كند هر كس آنچه كرده و در پيش روى بيند. قرائت ديگر «تتلو» يعنى آن جايگاه بخواند هر نفسى آنچه نموده از نامه اعمالش. وَ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِ: و برگردند بسوى جزاى الهى يا به محلى كه مالك نباشد هيچ كس حكم در آن را، مگر خدائى كه مالك و مولى و خالق ايشان است به حق، يعنى ذات قديم دائم كه فنا و زوال در ساحت جلالش راه ندارد و ما سوى فانى هستند، يا برگردند بجزاى خدائى كه مولاى ايشان است حقيقتا و معناى الهيت و ربوبيت حاصل است براى ذات | |||
---- | |||
«1» مجمع ج 3 ص 105. | |||
«2» سوره طارق آيه 9. | |||
ج5، ص 304 | |||
يگانه سبحانى على الحقيقه نه چيزهائى كه به باطل قائل به مولويت و الهيت آنها شوند، يا برگردند و اعراض كنند از مولاى باطل و رجوع نمايند به مولاى حق كه خداى عز و جل باشد. | |||
وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ: و باطل و هلاك و نيست گردد از ايشان آنچه را كه بودند افترا مى‌كردند از ادعاى شريك با ذات يگانه خدا. حاصل: | |||
چون اعتقاد داشتند به اينكه پرستش بتان، تقرب به خدا، و موجب شفاعت آنها شود، حق تعالى آگاه فرمود كه معتقدات ايشان زايل، و بدانند كه تمام آنها باطل و افترا بودند، لكن پشيمانى در آخرت سودى نخواهد داشت. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكانَكُمْ أَنْتُمْ وَ شُرَكاؤُكُمْ فَزَيَّلْنا بَيْنَهُمْ وَ قالَ شُرَكاؤُهُمْ ما كُنْتُمْ إِيَّانا تَعْبُدُونَ «28» فَكَفى بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ إِنْ كُنَّا عَنْ عِبادَتِكُمْ لَغافِلِينَ «29» هُنالِكَ تَبْلُوا كُلُّ نَفْسٍ ما أَسْلَفَتْ وَ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ (30) | |||
ترجمه | |||
و روز كه محشور ميسازيم آنانرا همگى پس ميگوئيم به آنانكه شرك آوردند بمانيد در جايتان شما و شريكانتان پس جدائى افكنيم ميان آنها و گويند شريكانشان نبوديد شما كه ما را بپرستيد | |||
پس كافى است خدا گواه ميان ما و ميان شما كه بوديم ما از پرستش شما بيخبران | |||
آنجا بيازمايد هر كسى آنچه را پيش فرستاده و باز گردانيده شوند بسوى خدا صاحب اختيارشان براستى و ناپديد شود از آنها آنچه بودند كه افترا مى‌بستند. | |||
تفسير | |||
خداوند در روز حشر اهل ايمان و كفر را جمع ميفرمايد در پيشگاه خود پس خطاب ميفرمايد بكفار بمانيد در جاى خودتان شما و آنانكه شريك قرار داده بوديد آنها را براى خدا تا حكم شود در باره شما پس خداوند جدائى و تفرقه مى‌اندازد ميان آنها و بتهاشان و بنطق ميآورد بتها را و ميگويند بآنها شما پرستش نميكرديد ما را بلكه پرستش ميكرديد هواهاى نفس خودتان را و اطاعت مينموديد از شياطين جنى و انسى خدا ميداند و شاهد است ميان ما و شما و كافى است شهادت او كه ما شعور نداشتيم و ادراك نميكرديم عبادت شما را چه رسد بآنكه راضى بعبادت شما باشيم از براى خودمان و قمّى ره فرموده خداوند آتشى ميفرستد كه اهل ايمان را از اهل كفر جدا ميكند و بنابراين ضمير در بينهم راجع باهل حشر است و بنابر بيان اوّل راجع باهل شرك و بتان آنها است و كلمه ان مخفّفه از مثقّله است و در آنروز هر كس آزمايش ميكند عمل خود را و مى‌يابد كه چه عمل مضرّ بوده و چه عمل نافع و بعضى تتلو بتاء قرائت نموده‌اند يعنى ميخواند و ميداند هر كس جزاى عمل سابق خود را و باز گشت مينمايند تمام خلق بخدا كه صاحب اختيار | |||
---- | |||
جلد 3 صفحه 17 | |||
حقيقى خودشان است و امر و نهى او. و نابود و باطل و گم ميشوند از دست كفّار معبودهاشان كه بوسيله آنها ادّعاء دروغ مينمودند كه اينان شركاء حقّ و شفعاء خلقند در دنيا و آخرت. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
هُنالِكَ تَبلُوا كُلُّ نَفس‌ٍ ما أَسلَفَت وَ رُدُّوا إِلَي اللّه‌ِ مَولاهُم‌ُ الحَق‌ِّ وَ ضَلَّ عَنهُم ما كانُوا يَفتَرُون‌َ (30) | |||
اينکه موقع است که مي‌يابد هر نفسي آنچه را پيش فرستاده و آنها را برميگردانند بسوي پروردگار که صاحب اختيار آنها است بولايت حقه حقيقيه و نمي‌يابند | |||
جلد 9 - صفحه 377 | |||
و از دست ميدهند آنچه را که بودند افتراء ميزدند و تكذيب ميكردند و دروغ ميگفتند. | |||
هنالك يعني در اينکه موقع که روز جزاء باشد تبلو بيابد و ظاهر شود و مشاهده كند كل‌ّ نفس هر صاحب نفسي ما أَسلَفَت آنچه پيش فرستاده که در جاي ديگر ميفرمايد وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً كهف آيه 47، و در كيفيت حضور اعمال بعضي گفتند اعمال مجسم ميشود، بعضي گفتند مراد جزاي اعمال است، بعضي گفتند مراد نامه عمل است که لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَ لا كَبِيرَةً إِلّا أَحصاها كهف آيه 47. | |||
تحقيق كلام اينست که كلمه تبلوا در اينکه آيه و وجدوا در سوره كهف دلالت ندارد بر رؤيت بچشم و بصر تا محتاج باين تأويلات باشيم بلكه يافتن بمعني معرفت و علم و ظهور در ذهن است بهر وسيله که باشد بمشاهده نامه عمل يا شهادت اعضاء و جوارح يا مشاهده جزاي آنها يا شهادت ملائكه و انبياء و ائمه عليهم السلام كارهاي آنها را براي آنها مكشوف ميشود که ميفرمايد فَكَيف‌َ إِذا جِئنا مِن كُل‌ِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَ جِئنا بِك‌َ عَلي هؤُلاءِ شَهِيداً نساء آيه 45. | |||
وَ رُدُّوا آورده ميشوند إِلَي اللّه‌ِ در پيشگاه عرش ربوبي مَولاهُم‌ُ الحَق‌ِّ ولايت كليه حقّه حقيقيه ذاتيه اختصاص باو دارد که بحق حكم ميفرمايد و خردلي ظلم و اجحاف در حكم او نيست. | |||
وَ ضَلَّ عَنهُم ما كانُوا يَفتَرُون‌َ بتها و رؤساء و آباء و كساني را که متابعت ميكردند و ميگفتند هؤُلاءِ شُفَعاؤُنا عِندَ اللّه‌ِ يونس آيه 19 و خيال ميكردند که اينها دست‌گيري ميكنند و دفع بليات مينمايند گم ميشوند و آنها را نمي‌يابند | |||
378 | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 30)- به هر حال همان گونه که قرآن در این آیه می‌گوید: «در آن هنگام هر کس اعمال خویش را که قبلا انجام داده است می‌آزماید» (هُنالِکَ تَبْلُوا کُلُّ نَفْسٍ ما أَسْلَفَتْ). | |||
و نتیجه بلکه خود آن را می‌بیند چه عبادت کنندگان و چه معبودهای گمراهی که مردم را به عبادت خویش دعوت می‌کردند، چه مشرکان و چه مؤمنان از هر گروه و از هر قبیل. | |||
«و در آن روز همگی به سوی «اللّه» که مولی و سرپرست حقیقی آنان است باز می‌گردند» و دادگاه محشر نشان می‌دهد که تنها حکومت به فرمان اوست (وَ رُدُّوا إِلَی اللَّهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ). | |||
«و سر انجام تمام بتها و معبودهای ساختگی که به دروغ آنها را شریک خدا قرار داده بودند، گم و نابود می‌شوند» (وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما کانُوا یَفْتَرُونَ). | |||
چرا که آنجا عرصه ظهور و بروز تمام اسرار مکتوم بندگان است و هیچ حقیقتی نمی‌ماند مگر این که خود را آشکار می‌سازد. | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
