تَنْقُضُوا: تفاوت میان نسخه‌ها

شكستن. خواه ظاهرى باشد مثل «نَقَضَ الْعِظَمَ» يعنى استخوان را شكست و از آن است [نحل:92]. نباشيد مانند زنيكه رشته خويش را بعد از تابيدن شكست و پنبه كرد و قطعه قطعه نمود راجع به اين آيه در «غزل» توضيح داده شده است. و خواه معنوى مثل شكستن پيمان در كلام الله مجيد بيشتر در معنوى بكار رفته است [نحل:91]. عهدها را بعد از تأكيد نشكنيد. [رعد:20]. آنانكه بعهد خدا وفا مى‏كنند و پيمان محكم را نمى‏شكنند. رجوع شودبه «عهد». * [شرح:3-2]. انقض را سنگين كردن گفته‏اند شايد ان مبالغه در سنگينى باشد كه گويى از سنگينى پشت را مى‏شكند يعنى بار سنگينت را از تو برداشتيم كه پشتت را سنگينى مى‏كرد.

[[رده:كلمات قرآن]]