وَيْلَتَنَا
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
واى. طبرسى فرموده: ويل لفظى است هر كه در مهلكه واقع شود آن را بكار برد و آن در اصل عذاب و هلاك است. راغب از اصمعى نقل كرده ويل به معنى قبح است و گاهى در تحسّر و تأسف بكار رود ولى ويح در ترحم استعمال میشود جوهرى گويد: آن كلمه عذاب است گويند: وَيْلَهُ - وَيْلَكَ - وَيْلى. نگارنده گويد: در هر حال كلمهايست حكايت از بدبختى و عذاب دارد خواه شخص گرفتار خودش بگويد مثل [كهف:49]. و خواه از ديگرى به ديگرى باشد مثل [احقاف:17]. واى بر تو ايمان بياور [مرسلات:15]. واى در آن روز بر تكذيب كنندگان. در آيه [هود:72]. ظاهراً به معنى تعجّب است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ مَا يَا لا الْکِتَاب يَقُولُون لِهٰذَا فِيه مِمّا يُغَادِر مُشْفِقِين صَغِيرَة الْمُجْرِمِين فَتَرَى کَبِيرَة
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
