وَبِيلا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«وَبِیل» از مادّه «وبل» در اصل به معناى باران شدید و سنگین است، سپس به هر چیز شدید و سنگین اطلاق شده، مخصوصاً در مورد مجازات، و در آیه مورد بحث، نیز اشاره به شدت عذاب است که گویى اشخاص را مانند یک باران شدید زیر رگبار خود قرار مى دهد.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

اصل وَبْل چنانكه طبرسى فرموده به معنى شدت است، وابِل به معنى باران شديد و تند مى‏باشد. در مصباح گويد: «وزبَلَ الشَّىْ‏ء:اِشْتَّدٌ» وَبيل به معنى شديد است. راغب مى‏گويد: وَبْل وابِل بارانى است سنگين دانه و به مناسبت سنگينى به كاريكه از ضررش ترسند گويند وَبال. [بقره:265]. مانند باغيكه در بلندى واقع است، باران تندى به آن رسيده و ميوه‏اش را دوبرابر داده است. وابل سه بار در قرآن مجيد ذكر شده است: [بقره:264-265].


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...