وَبِيلا
از الکتاب
«وَبِیل» از مادّه «وبل» در اصل به معناى باران شدید و سنگین است، سپس به هر چیز شدید و سنگین اطلاق شده، مخصوصاً در مورد مجازات، و در آیه مورد بحث، نیز اشاره به شدت عذاب است که گویى اشخاص را مانند یک باران شدید زیر رگبار خود قرار مى دهد.
ریشه کلمه
- وبل (۸ بار)
قاموس قرآن
اصل وَبْل چنانكه طبرسى فرموده به معنى شدت است، وابِل به معنى باران شديد و تند مىباشد. در مصباح گويد: «وزبَلَ الشَّىْء:اِشْتَّدٌ» وَبيل به معنى شديد است. راغب مىگويد: وَبْل وابِل بارانى است سنگين دانه و به مناسبت سنگينى به كاريكه از ضررش ترسند گويند وَبال. [بقره:265]. مانند باغيكه در بلندى واقع است، باران تندى به آن رسيده و ميوهاش را دوبرابر داده است. وابل سه بار در قرآن مجيد ذكر شده است: [بقره:264-265].
کلمات نزدیک مکانی
فِرْعَوْن فَکَيْف أَخْذا تَتّقُون فَأَخَذْنَاه إِن الرّسُول کَفَرْتُم يَوْما يَجْعَل فَعَصَى رَسُولا الْوِلْدَان شِيبا إِلَى
تکرار در هر سال نزول
نمودار تکرار در هر سال نزول
سال نزول
0
1
2
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
