هَاوِيَة
از الکتاب
«هاوِیَة» از مادّه «هُوِىّ» به معناى افتادن و سقوط کردن است، و آن یکى از نام هاى دوزخ مى باشد; چرا که گنهکاران در آن سقوط مى کنند، و نیز اشاره به عمق آتش دوزخ است. و اگر «أُمّ» را در اینجا به معناى «مغز» بگیریم، «هاویة» به معناى سقوط کننده مى باشد، ولى تفسیر اول صحیح تر و مناسب تر به نظر مى رسد.
ریشه کلمه
- هوى (۳۸ بار)
قاموس قرآن
[قارعة:8-9]. طبرسى ذيل آيه «وَالنَّجْمِ اِذا هَوى» فرموده آتش را از آن هاويه گفتهاند كه اهل عذاب را از اعلى به اسفلش ساقط مىكند. به نظر نگارنده شايد بدان جهت باشد كه شخص را به بدبختى و خذلان ساقط مىكند يعنى هلاك و ذليل مىكند و آن در اصل «هاوِيَةٌ بِالْاِنْسانِ فِى الْخِذْلانِ» است مثل [حج:31]. يعنى: اما آنكه وزنها و اعمالش خفيف شده جايگاهش و محلى كه در آن آرام مىگيرد هاويه است. رجوع شود به «ام».
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...