هَاوِيَة

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«هاوِیَة» از مادّه «هُوِىّ» به معناى افتادن و سقوط کردن است، و آن یکى از نام هاى دوزخ مى باشد; چرا که گنهکاران در آن سقوط مى کنند، و نیز اشاره به عمق آتش دوزخ است. و اگر «أُمّ» را در اینجا به معناى «مغز» بگیریم، «هاویة» به معناى سقوط کننده مى باشد، ولى تفسیر اول صحیح تر و مناسب تر به نظر مى رسد.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[قارعة:8-9]. طبرسى ذيل آيه «وَالنَّجْمِ اِذا هَوى» فرموده آتش را از آن هاويه گفته‏اند كه اهل عذاب را از اعلى به اسفلش ساقط مى‏كند. به نظر نگارنده شايد بدان جهت باشد كه شخص را به بدبختى و خذلان ساقط مى‏كند يعنى هلاك و ذليل مى‏كند و آن در اصل «هاوِيَةٌ بِالْاِنْسانِ فِى الْخِذْلانِ» است مثل [حج:31]. يعنى: اما آنكه وزنها و اعمالش خفيف شده جايگاهش و محلى كه در آن آرام مى‏گيرد هاويه است. رجوع شود به «ام».


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...