مَوْطِئا
از الکتاب
ریشه کلمه
- وطء (۶ بار)
قاموس قرآن
يكى از معانى وطؤ زيرپا گذاشتن و قدم نهادن است. «وَطِئَهُ بِرِجْلِهِ: عَلاهُ بِها وداسَهُ» . [توبه:120]. موطئاً زمين را گويند كه زيرپا مىماند. يعنى قدم نمىنهند و وارد نمىشوند به زمينيكه كفار را خشمگين مىكند و از دشمنى به مقصودى نمىرسند مگر آنكه به آنها عمل صالح نوشته مىشود [احزاب:27]. و زمينى كه به آن قدم ننهاديد. مُواطاة: به معنى توافق و برابرى است [توبه:37]. يعنى: ماه حرام را سالى حلال و سالى حرام مىكنند تا موافق و برابر كنند با عدديكه خدا حرام كرده است. * [مزّمل:6]. عبادت شب محكمتر است در قدم گذاشتن به عبادت خدا (يا محكمتر است در ثبات قدم) و قوىتر است از لحاظ گفتار در حضور قلب و توجه، رجوع شود به «نشاء»
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...