مَوْطِئا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

يكى از معانى وطؤ زيرپا گذاشتن و قدم نهادن است. «وَطِئَهُ بِرِجْلِهِ: عَلاهُ بِها وداسَهُ» . [توبه:120]. موطئاً زمين را گويند كه زيرپا مى‏ماند. يعنى قدم نمى‏نهند و وارد نمى‏شوند به زمينيكه كفار را خشمگين مى‏كند و از دشمنى به مقصودى نمى‏رسند مگر آنكه به آنها عمل صالح نوشته مى‏شود [احزاب:27]. و زمينى كه به آن قدم ننهاديد. مُواطاة: به معنى توافق و برابرى است [توبه:37]. يعنى: ماه حرام را سالى حلال و سالى حرام مى‏كنند تا موافق و برابر كنند با عدديكه خدا حرام كرده است. * [مزّمل:6]. عبادت شب محكم‏تر است در قدم گذاشتن به عبادت خدا (يا محكمتر است در ثبات قدم) و قوى‏تر است از لحاظ گفتار در حضور قلب و توجه، رجوع شود به «نشاء»


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...