مَمْنُون
«مَمْنُون» از مادّه «منّ» در اینجا به معناى قطع، یا نقص است، بنابراین «غَیْرُ مَمْنُون» یعنى «غیر مقطوع» و بدون نقص، بعضى واژه «مَنُون» (بر وزن زبون) به معناى مرگ را، نیز از همین ماده دانسته اند و همچنین «منّت گذاردن با زبان» را، چرا که اولى قطع و پایان عمر است، و دومى نعمت و شکر را قطع مى کند.
بعضى از مفسران، نیز گفته اند: منظور از «غَیْرُ مَمْنُون» در اینجا این است که، هیچگونه منتى بر مؤمنان در این اجر و پاداش گذارده نمى شود (ولى معناى اول مناسب تر به نظر مى رسد).
و ممکن است همه این معانى در سوره «انشقاق» جمع باشد; زیرا نعمت هاى آخرت بر عکس نعمت هاى دنیا که ناپایدار و هم نقصان پذیر، و غالباً آمیخته با عوارض نامطلوب، و یا منت این و آن است، هیچ گونه منت، نقصان، فناء و عوارض نامطلوب در آن راه ندارد، جاودانى، نقصان ناپذیر است، خالى از هرگونه ناملایمات و هرگونه منّت است.
ریشه کلمه
- منن (۲۷ بار)
