مَحْظُورا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

منع. راغب مى‏گويد: حظر آن است كه چيزى را جمع كرده در آغل بگذارى. (در اين صورت آن چيز را از ديگران منع كرده‏اى). از اينجاست كه محظور به معنى ممنوع آمده است [اسراء:20] عطاى پروردگار تو ممنوع نيست . [قمر:31] هشيم: چوبهاى خشكى است كه مى‏شكند و ميريزد. محتظر (به صيغه فاعل) كسى است كه براى باغ و يا گوسفندان خود محلّى مى‏سازد اين شخص چوبها و علفهاى خشكيده را جمع كرده و در ساختن ان محل به كار مى‏برد مثلا آغلى از چوب و علف مى‏سازد آيه شريفه درباره قوم صالح است يعنى: يك صيحه بر آنها فرستاديم مانند چوبها و علفهاى خشكيده حظيره ساز شدند.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...