لَفِيفا
از الکتاب
«لَفِیف» از مادّه «لف» به معناى پیچیدن است، و در اینجا منظور گروهى است که کاملاً در هم آمیخته و به هم پیچیده شده اند، به طورى که شخص و قبیله آنها شناخته نمى شود.
ریشه کلمه
- لفف (۳ بار)
قاموس قرآن
لف به معنى پيچيدن و جمع كردن است «لَفَّهُ لَفّاً: ضَمَّهُ وَ جَمَعَهُ» لفيف پيچيده به هم و جمع شده در روى هم [اسراء:104]. ظاهراً مراد از لفيف جمع شده است يعنى چون وعده آخرت آيد شما را مختلط و مجتمع آوريم بدان با خوبان، ستمگران با ستم كشان با هم آيند تا ميانشان به حق داورى شود. [نباء:16-15]. تا با آن دانه و روئيدنى و باغات انبوه و در هم فرو رفته برويانيم. [قيامة:30-29]. ساق ميت به ساقش پيچيده شد آنروز، روز سوق شدن به سوى پروردگار است چون روح به حلقوم رسيد ساقها در آن حال مرده و به هم چسبيده است رجوع شود به «ساق» تا معنى آيه روشن شود.
کلمات نزدیک مکانی
وَ بِالْحَق بِکُم جِئْنَا أَنْزَلْنَاه الْآخِرَة وَعْد نَزَل جَاء فَإِذَا مَا الْأَرْض اسْکُنُوا إِسْرَائِيل
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...