فَعّال
از الکتاب
ریشه کلمه
- فعل (۱۰۸ بار)
قاموس قرآن
(به فتح اول) كاركردن وبه كسر اول كار. در قاموس گفته: «اَلْفِعْلُ بِالْكَسْرِ حَرَكَةُالْاِنْسانِ...وَ بِالْفَتْحِ مَصْدَرٌ...» همچنين است قول فيومى در مصباح. ولى قرآن اين مطلب را تصديق نمىكندو فعل به كسر اول را مصدر بكار برده مثل [انبیاء:73]. عطف «اِقام و ايتاء» بر آن، كه هر دو مصدراند بهترين دليل مصدربودن «فعل» است نه اسم مصدر. فعلة: به فتح اول به معنى دفعه است «كانَتْ مِنْكَ فَعْلَةٌ حَسَنَةُ» از تو يك كار خوبى بود. [شعراء:19]. اين سخن فرعون است به موسى «عليه السلام» مراد از فعلة كشته شدن قبطى است به دست موسى يعنى: و كردى آن كارت را كه كردى حال آن كه بر نعمت ما كافر بودى. فعّال: مبالغه و از اسماء حسنى است و دوبار در قرآن آمدهاست [هود:107]. ايضاً [بروج:16].
کلمات نزدیک مکانی
لِمَا رَبّک يُرِيد وَ الْمَجِيد الْعَرْش هَل إِن ذُو الْوَدُود أَمّا أَتَاک الْغَفُور حَدِيث شَاء هُو الّذِين الْجُنُود فِرْعَوْن سُعِدُوا مَا فَفِي إِلاّ الْجَنّة الْأَرْض السّمَاوَات
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
