عَطَاؤُنَا
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
عطاء و عطيّه هرچند مخصوص بصله و بذل و احسان است ولى در قرآن هم در بذل و هم در مطلق دادن چيزى بكار رفته است. مثل [توبه:29]. كه در مطلق دادن است و مثل [ص:39]. [كوثر:1]. [اسراء:20]. كه درباره عطيّه و بذل است. [قمر:29]. تعاطى به معنى تناول و اخذ است يعنى رفيق خويش را ندا كردند پس ناقه را گرفت و پى كرد .
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
نمودار تکرار در هر سال نزول
سال نزول
0
1
2
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0