صَبّا

آیات شامل این کلمه

«صَبّ» به معناى «فرو ریختن آب از طرف بالا است» و در اینجا منظور نزول باران است، و تعبیر به «صَبّاً» در آخر آیه، براى بیان تأکید و فراوانى این آب مى باشد.

ریشه کلمه

• صبب‌ (۵ بار)

قاموس قرآن

ريختن. (لازم و متعدى) «صبّ الماء و نحوه فصبّ هو: سكبه فانسكب» (اقرب). [عبس:24-25]. * [فجر:13]. نا گفته نماند: صبّ راجع به يك قوم به دليل «عَلَيْهِمْ» كه بعاد و ثمود و فرعون راجع است، على هذا اطلاق صبّ به تازيانه عذاب در اثر پى در پى بودن عذاب آن اقوام است. نظير اين آيه است آيه [مؤمنون:44]. در نهج البلاغه خطبه 180 هست. «وَ صُبَّتِ السُّيُوفُ عَلى هاماتِهِمْ».

کلمات نزدیک مکانی

ثُم شَقَقْنَا الْمَاء صَبَبْنَا الْأَرْض فَأَنْبَتْنَا شَقّا أَنّا طَعَامِه فِيهَا إِلَى الْإِنْسَان حَبّا فَلْيَنْظُر

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...