سُبُلَنَا
از الکتاب
منظور از «سبل» در اینجا راه هاى مختلفى است که به سوى خدا منتهى مى شود: راه جهاد با نفس، راه مبارزه با دشمنان، راه علم و دانش و فرهنگ، خلاصه جهاد، در هر یک از این راه ها سبب هدایت به مسیرى است که به خدا منتهى مى شود. از طرفى «سُبُل» جمع «سَبِیل» هم به راه هاى خشکى اطلاق مى شود، هم به راه هاى دریایى، چنان که در بخش 42 دعاى جوشن کبیر مى خوانیم: «یا مَنْ فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِیْلُهُ».
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ عَلَى اللّه هَدَانَا لَنَهْدِيَنّهُم فِينَا لَنَصْبِرَن إِن قَد جَاهَدُوا مَا لَمَع الّذِين لِلْکَافِرِين الْمُحْسِنِين آذَيْتُمُونَا نَتَوَکّل مَثْوًى أَلاّ جَهَنّم لَنَا فَلْيَتَوَکّل
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
