روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۸۸۰
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ النَّوَادِرِ وَ هُوَ آخِرُ أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا
و في روايه مسعده بن صدقه قال قال رسول الله ص :
من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۸۷۹ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۸۸۱ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۴۴
و در روايت مسعدة بن صدقه آمده است كه گفت: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «هر مؤمن را بر مؤمن ديگر هفت حقّ واجبست كه خداوند عزّ و جلّ آن را بر او فرض كرده است: او را در چشم خود بزرگ ببيند، و در دل، دوست بدارد، و در مال خود با او مواسات كند، و غيبتش را حرام بدارد، و در بيماريش از او عيادت كند، و جنازهاش را تشييع نمايد، و پس از مردنش در باره او بجز خير نگويد.