روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْحُدُود

و روي الحسن بن محبوب عن ابان عن الحلبي عن ابي عبد الله ع :

أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ رَجُلٍ مُحْصَنٍ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ فَشَهِدَ عَلَيْهِ ثَلاَثَةُ رِجَالٍ وَ اِمْرَأَتَانِ قَالَ وَجَبَ عَلَيْهِ اَلرَّجْمُ فَإِنْ شَهِدَ عَلَيْهِ رَجُلاَنِ وَ أَرْبَعُ نِسْوَةٍ فَلاَ تَجُوزُ شَهَادَتُهُمْ وَ لاَ يُرْجَمُ وَ لَكِنْ يُضْرَبُ اَلْحَدَّ حَدَّ اَلزَّانِي‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۴۰

عبيد اللَّه حلبى گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدند: مرد همسردارى با زنى زنا كرده و سه مرد و دو زن به آن شهادت داده‏اند، فرمود: رجم بر وى واجب مى‏شود، و چنانچه دو مرد و چهار زن شهادت دهند، شهادتشان نافذ نخواهد بود و رجم نميشود، لكن شهادتشان موجب حدّ است و حدّ زانى بر او جارى مى‏شود.