روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۴۹
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات
و روي سماعه عن ابي بصير عن ابي جعفر ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۴۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۵۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۸۲
ابو بصير گويد: امام باقر عليه السّلام در قول خداوند عزّ و جلّ كه فرموده است: فَمَنْ عُفِيَ لَهُ مِنْ أَخِيهِ شَيْءٌ فَاتِّباعٌ بِالْمَعْرُوفِ (البقره: ۱۷۸)- كه مراد از اين شىء چيست؟- فرمود: مراد شخص است كه ديه را بپذيرد، پس خداوند عزّ و جلّ او را كه حقّ از آن اوست امر فرموده كه به نيكى با قاتل رفتار كند و او را تحت فشار براى اداء دين نگذارد، و همچنين آن كس را كه اداء ديه بر عهده اوست امر فرموده ستم نكند و در پرداخت ديه اگر موجود دارد مماطله ننمايد، و آن را به نيكى و خوشى بپردازد، گويد: عرضكردم بفرمائيد معنى قول خداوند عزّ و جلّ كه فرموده است: فَمَنِ اعْتَدى بَعْدَ ذلِكَ فَلَهُ عَذابٌ أَلِيمٌ* چيست؟ فرمود: اينست كه مرد ديه را مىپذيرد يا نوعى مصالح همى كند، سپس مىآيد و طرف خود را قطعه قطعه ميكند يا مىكشد، پس خداوند باو وعده عذاب دردناك داده است.