روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۹۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي عثمان بن عيسي و زرعه عن سماعه عن ابي عبد الله ع قال :

سَأَلْتُهُ عَمَّنْ قَتَلَ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً هَلْ لَهُ تَوْبَةٌ فَقَالَ لاَ حَتَّى يُؤَدِّيَ‏ دِيَتَهُ إِلَى أَهْلِهِ وَ يُعْتِقَ رَقَبَةً وَ يَصُومَ‏ شَهْرَيْنِ مُتَتََابِعَيْنِ‏ وَ يَسْتَغْفِرَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ يَتُوبَ إِلَيْهِ وَ يَتَضَرَّعَ فَإِنِّي أَرْجُو أَنْ يُتَابَ عَلَيْهِ إِذَا هُوَ فَعَلَ ذَلِكَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ مَالٌ يُؤَدِّي دِيَتَهُ قَالَ يَسْأَلُ‏ اَلْمُسْلِمِينَ‏ حَتَّى يُؤَدِّيَ دِيَتَهُ إِلَى أَهْلِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۵۷

سماعة بن مهران گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم در مورد كسى كه مؤمنى را از روى عمد بكشد آيا توبه دارد؟ (يعنى توبه‏اش پذيرفته مى‏شود يا نه؟) فرمود: نه، مگر آنكه ديه‏اش را به اولياء وى بدهد، و بنده‏اى را آزاد نمايد، و دو ماه پى در پى روزه بگيرد، و از خداوند عزّ و جلّ طلب آمرزش كند، و بسوى او توبه كند و زارى نمايد، و من اميدوارم كه خداوند توبه‏اش را بپذيرد اگر چنين كه گفتم انجام دهد، عرضكردم: فدايت گردم اگر مالى نداشت كه ديه او را بپردازد چه كند؟فرمود: از مسلمانان بخواهد كه باو كمك كنند تا ديه مقتول را به اهلش پرداخت كند.