روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۷۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْحُدُود

و روي الحسن بن محبوب عن علي بن رياب عن ضريس عن ابي جعفر ع قال :

لاَ يُعْفَى عَنِ اَلْحُدُودِ اَلَّتِي لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ دُونَ اَلْإِمَامِ فَأَمَّا مَا كَانَ مِنْ حَقِّ اَلنَّاسِ فِي حَدٍّ فَلاَ بَأْسَ أَنْ يُعْفَى عَنْهُ دُونَ اَلْإِمَامِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱۶

ضريس كناسى گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: در حدودى كه مربوط بخداوند عزّ و جلّ است، هيچ كس حقّ ندارد مجرم را عفو كند مگر امام (مانند حدّ شرب خمر و زنا و لواط) و امّا در حدودى كه مربوط بمردم است، باكى نيست كه‏ غير امام مجرم را عفو كند مانند حدّ قذف، پيش از آنكه بامام برسد.