روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۹۰۶

از الکتاب


آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الصَّيْدِ وَ الذَّبَائِح

روي موسي بن بكر عن زراره عن ابي عبد الله ع انه قال :


من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۹۰۵ حدیث من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۹۰۷
روایت شده از : امام جعفر صادق عليه السلام
کتاب : من لايحضره الفقيه - جلد ۳
بخش : باب الصيد و الذبائح
عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) در کتاب من لا يحضره الفقيه جلد ۳ بَابُ الصَّيْدِ وَ الذَّبَائِح‏
موضوعات :

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۳۳

زراره گويد: امام صادق عليه السّلام در مورد صيدى كه سگ شكارى صيد مى‏كند فرمود: هر گاه صاحب سگ هنگام فرستادن آن بسم اللَّه گويد از آن بخورد هر چند شكار را كشته باشد، و اگر سگ از آن خورده است از باقيمانده آن بخور، و اگر سگ تعليم نديده است فورى او را تعليم دهد و همان هنگام كه او را براى شكار مى‏فرستد اگر چنين كرد، از آن بخورد زيرا آن حيوان شكار آموخته است، امّا جز سگ‏هاى شكارى هر چه را كه يوز يا باز شكارى و امثال آن شكار كنند از آن مخور مگر مادامى كه شكار را زنده بياورند كه بتوانى آن را ذبح كنى زيرا خداوند عزيز مى‏فرمايد: «مكلّبين» و به غير از كلاب هر چه شكار كند صيدش خوردنى نيست مگر اينكه به ذبح آن دست يابى. شرح: «مكلّب چنان كه گذشت به سگان گويند، بازدار و يوزدار را به اتّفاق مكلّب نگويند پس تنها صيد سگ شكارى است كه اگر آن را كشت و لاشه آن را چه تمام و چه نيم خورده نزد صاحبش آورده حلال است، ولى حيوانات ديگر بايد شكار را زنده بدست صاحب خود برساند و او آن را ذبح شرعى كند تا حلال شود».


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)