روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۴۳۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

كتب محمد بن الحسن الصفار رضي الله عنه الي ابي محمد الحسن بن علي ع يقول :

وَ رَجُلٌ يُبَذْرِقُ اَلْقَوَافِلَ مِنْ غَيْرِ أَمْرِ اَلسُّلْطَانِ‏ فِي مَوْضِعٍ مُخِيفٍ وَ يُشَارِطُونَهُ عَلَى شَيْ‏ءٍ مُسَمًّى أَ لَهُ أَنْ يَأْخُذَهُ مِنْهُمْ أَمْ لاَ فَوَقَّعَ ع إِذَا آجَرَ نَفْسَهُ بِشَيْ‏ءٍ مَعْرُوفٍ أَخَذَ حَقَّهُ‏ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۳۲

و محمّد بن حسن صفّار قمّى- رضى اللَّه عنه- به حضرت عسكرى عليه السّلام طىّ نامه‏اى نوشت: «مردى قافله‏ها را بدرقه مى‏كند براى حفظ و حراست آنها در جاهاى هولناك، امّا از طرف دولت نيست بلكه خود مردم با او شرط كرده‏اند كه مبلغ معيّنى بدو بدهند، آيا اين مبلغ را مى‏تواند از آنها بستاند يا نه؟» اما در پاسخ مرقوم فرمودند: «اگر خود را به كار مخصوصى اجير داده باشد اشكالى ندارد».