روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۲۴۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْعِتْقِ وَ أَحْكَامِه

روي حريز عن محمد بن مسلم عن احدهما ع قال :

وَ سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ تَرَكَ مَمْلُوكاً بَيْنَ نَفَرٍ فَشَهِدَ أَحَدُهُمْ أَنَّ اَلْمَيِّتَ أَعْتَقَهُ قَالَ إِنْ كَانَ اَلشَّاهِدُ مَرْضِيّاً لَمْ يَضْمَنْ وَ جَازَتْ شَهَادَتُهُ فِي نَصِيبِهِ وَ اُسْتُسْعِيَ اَلْعَبْدُ فِيمَا كَانَ لِلْوَرَثَةِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۴

محمّد بن مسلم گويد از يكى از دو امام صادق يا باقر عليهما السّلام سؤال كردم: در ميراث مردى يك بنده است و وارث او چند نفرند، يكى از ورّاث‏ شهادت داده كه متوفّى بنده را آزاد كرده است حكم آن چيست؟ حضرت فرمود: اگر شاهد معتبر است ضمانى ندارد و شهادتش نسبت به نصيب خويش نافذ و بنده به آن مقدار آزاد است و در سهم ديگران اقدام كند و قيمت بقيه خود را با كار و كوشش بپردازد و آزاد شود.