روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۲۲۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْعِتْقِ وَ أَحْكَامِه

روي عن ابي بصير و ابي العباس و عبيد بن زراره عن ابي عبد الله ع قال :

وَ إِذَا مَلَكَ اَلرَّجُلُ وَالِدَيْهِ‏ أَوْ أُخْتَهُ أَوْ عَمَّتَهُ أَوْ خَالَتَهُ‏ أَوِ اِبْنَةَ أَخِيهِ أَوِ اِبْنَةَ أُخْتِهِ وَ ذَكَرَ أَهْلَ هَذِهِ اَلْآيَةِ مِنَ اَلنِّسَاءِ عَتَقُوا جَمِيعاً وَ يَمْلِكُ اَلرَّجُلُ عَمَّهُ وَ اِبْنَ‏ أَخِيهِ وَ اِبْنَ أُخْتِهِ وَ خَالَهُ وَ لاَ يَمْلِكُ أُمَّهُ مِنَ اَلرَّضَاعَةِ وَ لاَ أُخْتَهُ وَ لاَ عَمَّتَهُ وَ لاَ خَالَتَهُ فَإِذَا مَلَكَهُنَ‏ عَتَقْنَ قَالَ وَ مَا يَحْرُمُ مِنَ اَلنَّسَبِ مِنَ اَلنِّسَاءِ فَإِنَّهُ يَحْرُمُ مِنَ اَلرَّضَاعِ وَ قَالَ يَمْلِكُ اَلذُّكُورَ مَا خَلاَ اَلْوَالِدَ وَ اَلْوَلَدَ وَ لاَ يَمْلِكُ مِنَ اَلنِّسَاءِ ذَاتَ مَحْرَمٍ قُلْتُ وَ كَذَلِكَ يَجْرِي فِي اَلرَّضَاعِ قَالَ نَعَمْ يَجْرِي فِي اَلرَّضَاعِ مِثْلُ ذَلِكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۴۶

از ابو بصير و ابو العبّاس و عبيد بن زراره از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده كه فرمود: هر گاه شخص مالك پدر و مادر يا خواهر يا عمّه يا خاله و يا دختر برادر يا دختر خواهر و هر كه در اين آيه حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهاتُكُمْ وَ بَناتُكُمْ- تا آخر آيه از زنها كه ذكر شده‏اند، گرديد فورا آزاد مى‏شوند، و شخص مالك عمو و پسر برادر و پسر خواهر و دائى خود مى‏شود و مالك مادر رضاعى (دايه‏اى كه به او شير داده است) و خواهر رضاعى و عمّه رضاعى و خاله رضاعى خويش نمى‏شود، و بمجرد مالك شدن او، آنها آزاد مى‏شوند، و فرمود: آنچه را كه به سبب نسب بر انسان حرام است، بسبب رضاع و شير نيز حرام است، و مالك مردها به غير از پدر و فرزندش نيز مى‏شود، و زنهاى محارمش يعنى آنها كه نكاحش با آنان جايز نيست مالك نخواهد شد، پرسيدم در محارم رضاعى هم نيز حكم چنين است؟ فرمود: آرى، اين حكم در مورد رضاع ايضا وارد است.