روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۱۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الظِّهَار

روي الحسن بن محبوب عن علي بن رياب عن زراره قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا جَعْفَرٍ ع‏ عَنِ اَلظِّهَارِ فَقَالَ هُوَ مِنْ كُلِّ ذِي مَحْرَمٍ أَوْ مِنْ أُمٍ‏ أَوْ أُخْتٍ أَوْ عَمَّةٍ أَوْ خَالَةٍ وَ لاَ يَكُونُ اَلظِّهَارُ فِي يَمِينٍ فَقُلْتُ وَ كَيْفَ يَكُونُ قَالَ يَقُولُ اَلرَّجُلُ لاِمْرَأَتِهِ وَ هِيَ طَاهِرٌ مِنْ غَيْرِ جِمَاعٍ أَنْتِ عَلَيَّ حَرَامٌ مِثْلَ ظَهْرِ أُمِّي أَوْ أُخْتِي وَ هُوَ يُرِيدُ بِذَلِكَ اَلظِّهَارَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۲۴

زراره گويد: از امام باقر عليه السّلام از ظهار و لفظش پرسيدم، فرمود: ظهار از هر محرمى كه نامبرد منعقد مى‏شود از مادر يا خواهر يا عمّه يا خاله (يعنى چه بگويد: «تو مانند مادر منى بر من» يا مانند خواهر منى، يا عمّه منى، يا خاله منى هر كدام را كه بگويد ظهار واقع شده است. و ظهار با سوگند واقع نگردد، پرسيدم پس آن چگونه باشد؟ فرمود: مرد بزوجه‏اش در حالى كه از حيض پاك شده و در آن پاكى همبستر نشده‏اند مى‏گويد: تو بر من مانند پشت مادر من حرامى، يا مانند خواهرم. و با اين كلام اراده و نيّت ظهار دارد، نه اينكه بقصد احترام زوجه اين سخن را بگويد.