روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، أَبْوَابُ الْقَضَايَا وَ الْأَحْكَام-بَابُ شَهَادَةِ الزُّورِ وَ مَا جَاءَ فِيهَا

روي محمد بن ابي عمير عن جميل بن دراج عن ابي عبد الله ع :

فِي شَهَادَةِ اَلزُّورِ قَالَ إِذَا كَانَ اَلشَّيْ‏ءُ قَائِماً بِعَيْنِهِ رُدَّ عَلَى صَاحِبِهِ وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ قَائِماً ضَمِنَ بِقَدْرِ مَا أَتْلَفَ‏ مِنْ مَالِ اَلرَّجُلِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۷۴

محمد بن ابى عمير از جميل بن درّاج، از امام صادق عليه السّلام در مورد شهادت دروغ پرسيد كه اگر كسى بدروغ شهادتى دهد كه مال يا حق كسى ضايع شود چه كند؟ حضرت فرمود: اگر مال به عينه موجود است بايد بصاحبش بازگرداند و اگر مقدارى از آن تلف شده آنچه را كه از ميان رفته است بايد از عهده ضمانش برآيد يعنى هر چه موجود است پس دهد و هر چه مفقود گشته، تاوان دهد.