روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۰۷۳
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات
روي حماد عن الحلبي عن ابي عبد الله ع قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۰۷۲ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۰۷۴ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۰۰
حلبى گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: حقّ آنست كه، سوگند نيست مگر به اسم جلاله (يعنى: «اللَّه»)، امّا اينكه گويند: «دشمنت بىپدر باشد» تعارف عصر جاهلى است، اگر مردم به اين نوع عادت كنند، سوگند به خدا، از ميان مىرود، امّا اينكه پارهاى گويند:
«باهناه» «يا هناه»
براى آنست كه نام آن چيزى را كه مىخواهند و فراموششان شده بياد آرند و اين كلام را اشكالى نمىبينم، امّا
«لعمر اللَّه»
و
«أيم اللَّه»
اينها سوگند به خدا محسوب مىشود. شرح: «لغويّون همزه
«أيم اللَّه»
را الف وصل مىخوانند و
«و ايم اللَّه»
مىگويند.