روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۰۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، أَبْوَابُ الْقَضَايَا وَ الْأَحْكَام-بَابُ الْحُكْمِ بِشَهَادَةِ الْوَاحِدِ وَ يَمِينِ الْمُدَّعِي

روي الحسن بن محبوب عن العلا عن محمد بن مسلم عن ابي جعفر ع قال :

وَ لَوْ كَانَ اَلْأَمْرُ إِلَيْنَا لَأَجَزْنَا شَهَادَةَ اَلرَّجُلِ إِذَا عُلِمَ مِنْهُ خَيْرٌ مَعَ يَمِينِ‏ اَلْخَصْمِ‏ فِي حُقُوقِ اَلنَّاسِ فَأَمَّا مَا كَانَ مِنْ حُقُوقِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رُؤْيَةِ اَلْهِلاَلِ فَلاَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۹

حسن بن محبوب از علاء از محمد بن مسلم از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: اگر امر قضا و حكومت در دست ما مى‏بود ما شهادت يك مرد را در صورتى كه بخوبى شناخته شده بود با قسم طرف مقابل در حقوق مردم تنفيذ مى‏كرديم، امّا آنچه كه مربوط به حقوق خدا است مانند رؤيت هلال، نه.