روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۰۱۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الصَّيْدِ وَ الذَّبَائِح

سال الحلبي ابا عبد الله ع :

وَ عَنْ قَتْلِ اَلْحَيَّاتِ فَقَالَ اُقْتُلْ كُلَّ شَيْ‏ءٍ تَجِدُهُ فِي اَلْبَرِّيَّةِ إِلاَّ اَلْجَانَّ وَ نَهَى عَنْ قَتْلِ عَوَامِرِ اَلْبُيُوتِ‏ وَ قَالَ لاَ تَدَعُوهُنَّ مَخَافَةَ تَبِعَاتِهِنَّ فَإِنَ‏ اَلْيَهُودَ عَلَى‏ عَهْدِ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ قَالَتْ مَنْ قَتَلَ عَامِرَ بَيْتٍ أَصَابَهُ كَذَا وَ كَذَا فَقَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ مَنْ تَرَكَهُنَّ مَخَافَةَ تَبِعَاتِهِنَّ فَلَيْسَ مِنِّي وَ إِنَّمَا تَتْرُكُهَا لِأَنَّهَا لاَ تُرِيدُكَ وَ قَالَ رُبَّمَا قَتَلْتُهُنَّ فِي بُيُوتِهِنَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۸۱

حلبى از امام صادق عليه السّلام از كشتن مارها پرسيد: امام فرمود: هر نوع مارى را در خشكى يافتى بكش مگر مار سفيد را، و نيز نهى فرموده است از كشتن مارهاى خانگى (كه در ساختمانهاى قديمى و كهنه نر و ماده با هم در سقفها يا در پس ديوارهاى خاكى و يا زير زمين با عمرى طولانى زندگى مى‏كنند و از جهت عمر بسيارى كه مى‏كند آن را عامر گويند) و فرمود: آنها را نه از براى اينكه كشتنشان شوم است نمى‏كشيد و زنده رها مى‏كنيد، (زيرا اگر بدين خاطر باشد) اين همان قول يهود در زمان رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله مى‏شود كه مى‏گفتند: هر كس مارخانگى را بكشد چنين و چنان خواهد شد (مرادشان اين كه نكبت و ناخوشى مى‏آورد) پس رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: هر كس از ترس عاقبت ناگوارش مار خانگى را نكشد از من نخواهد بود (يعنى مسلمان نيست) و جز اين نباشد كه او را رها مى‏كنى چون با تو كارى ندارد و آزارى بتو نمى‏رساند، و فرمود: گاه مى‏شود كه تو او را در لانه خودش مى‏كشى (يعنى بدون اينكه آزارى بتو داشته باشد).