روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۳۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-صَدَقَةُ الْأَنْعَام

و روي حريز عن زراره عن ابي جعفر ع قال :

قُلْتُ لَهُ فِي اَلْجَوَامِيسِ شَيْ‏ءٌ قَالَ مِثْلُ مَا فِي اَلْبَقَرِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۲۷

و حريز، از زراره، از امام ابو جعفر عليه السّلام روايت كرده است، كه گفت: به آن امام عرض كردم: در گاوميشها چيزى- يعنى زكاتى- هست؟ فرمود: بمانند چيزى كه در گاو است. و بر گوسفند چيزى نيست تا به چهل عدد برآيد، پس چون به چهل رسيد، و يكى بر آن بيفزود، زكات آن يك گوسفند است، تا آنگاه كه به صد و بيست عدد برآيد، پس اگر يك رأس بر آن افزوده شد، زكات آن دو گوسفند است، تا آنگاه كه به دويست عدد برآيد، پس اگر يك رأس بر آن افزوده شد، زكات آن سه گوسفند است، تا آنگاه كه به سيصد عدد برآيد. پس چون شمار گوسفندان به كثرت گرايد، اين احكام همگى ساقط مى‏شود، و از هر صد رأس يك گوسفند تأديه ميكند. و ترتيب اخذ زكات و گوسفندان چنين است كه عامل زكات به محلّ گرد آمدن آنها ميرود، و بانگ بر مى‏آورد كه: اى گروه مسلمانان، آيا خداى عزّ و جلّ را در اموال شما حقّى هست؟ پس اگر گفتند: آرى، فرمان ميدهد تا گوسفندان را به سوى او برآورند، و آنها را به دو دسته تقسيم ميكند، و به صاحب آنها اختيار ميدهد تا يكى از آن دو دسته را براى خود بگذارد، و عامل صدقات زكات خود را از دسته دوم ميستاند. و در صورتى كه مالكى چهل رأس گوسفند در يك محلّ، و چهل رأس ديگر در محلّى دورتر داشته باشد، عامل زكات حقّ ندارد كه از هر كدام آنها گوسفندى به رسم زكات بستاند، بلكه بايد از مجموع آنها يك رأس بستاند- زيرا كه هر يك از آن دو دسته به نصاب دوم نرسيده است- و همچنين در صورتى كه گوسفندان دو مالك به هم آميخته شوند، و مال هر يك از آن دو به حدّ نصاب نرسد، و مجموع آنها به نصاب برسد، عامل زكات حقّ ندارد كه از هر كدام آنها گوسفندى بستاند.