روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۴۶۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي عن عبد الله بن سنان قال :

أَتَيْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ فَقُلْتُ لَهُ جَعَلَنِيَ اَللَّهُ فِدَاكَ مَا مَعْنَى قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ‏ قَالَ أَخْذُ اَلشَّارِبِ وَ قَصُّ اَلْأَظْفَارِ وَ مَا أَشْبَهَ ذَلِكَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَإِنَ‏ ذَرِيحاً اَلْمُحَارِبِيَ‏ حَدَّثَنِي عَنْكَ أَنَّكَ قُلْتَ‏ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ‏ لِقَاءُ اَلْإِمَامِ‏ وَ لْيُوفُوا نُذُورَهُمْ‏ تِلْكَ‏ اَلْمَنَاسِكُ قَالَ صَدَقَ‏ ذَرِيحٌ‏ وَ صَدَقْتَ إِنَ‏ لِلْقُرْآنِ‏ ظَاهِراً وَ بَاطِناً وَ مَنْ يَحْتَمِلُ مَا يَحْتَمِلُ‏ ذَرِيحٌ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۷۳

و از عبد اللّه بن سنان روايت شده است كه گفت: بنزد امام صادق عليه السّلام شدم، و عرضه داشتم: خدا مرا فدايت كناد! معنى قول خداى عزّ و جلّ: ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ چيست؟ فرمود: گرفتن شارب و چيدن ناخنها و مانند اينها است. گفت: معروض داشتم: فدايت شوم، پس چگونه است كه ذريح محاربى براى من حكايت كرد كه شما فرموده‏اى: «لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ» ديدار امام است. و «لْيُوفُوا نُذُورَهُمْ» آن مناسك است. فرمود: ذريح راست گفته است، و تو نيز راست گفتى. قرآن ظاهرى دارد و باطنى، و چه كسى بمانند ذريح بارى از اسرار را تحمّل ميكند؟! و امّا قول خداى عزّ و جلّ: «وَ لْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ» روايت شده است كه مقصود طواف نساء است. مصنّف اين كتاب- رحمه اللَّه- گويد: اين اخبار همگى متّفق و غير مختلفند، و معنى تفث همگى چيزهائى است كه اين اخبار در باره آن وارد شده است. و من خود اخبار در اين معنى را در كتاب تفسير المنزل في الحجّ آورده‏ام.