روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۹۳۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْقَوْلِ عِنْدَ صُرَاخِ الدِّيك

قال الصادق ع :

إِذَا سَمِعْتَ صُرَاخَ اَلدِّيكِ فَقُلْ سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ اَلْمَلاَئِكَةِ وَ اَلرُّوحِ سَبَقَتْ رَحْمَتُكَ غَضَبَكَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ وَ بِحَمْدِكَ عَمِلْتُ سُوءاً وَ ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي‏ إِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ اَلذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۷۴

امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه صداى آواز خروس شنيدى اين دعا را بخوان: «سبّوح قدّوس ربّ الملائكة و الرّوح، سبقت رحمتك غضبك لا اله الّا أنت، سبحانك و بحمدك، عملت سوءا و ظلمت نفسى فاغفر لي إنّه لا يغفر الذّنوب إلّا أنت». يعنى: (پاك و منزه است خداوند و پروردگار فرشتگان و روح القدس، خداوندا رحمت تو همواره بر خشم تو پيشى گرفته است و معبودى جز تو نيست، تو را تنزيه و تسبيح مى‏كنم و حمد تو مى‏گويم، مرتكب بدى و گناه شده‏ام و بر خويشتن ستم كرده‏ام از گناهم در گذر كه هيچ كس جز تو نيست كه بتواند گناهان را ببخشايد).