روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۹۳۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يَقُولُ الرَّجُلُ إِذَا اسْتَيْقَظَ مِنَ النَّوْم

و في خبر اخر عن ابي جعفر ع قال :

إِذَا قُمْتَ مِنْ فِرَاشِكَ فَانْظُرْ فِي أُفُقِ اَلسَّمَاءِ وَ قُلِ‏ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي رَدَّ عَلَيَّ رُوحِي أَعْبُدُهُ وَ أَحْمَدُهُ اَللَّهُمَّ إِنَّهُ لاَ يُوَارِي مِنْكَ لَيْلٌ سَاجٍ وَ لاَ سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ وَ لاَ أَرْضٌ ذَاتُ مِهَادٍ وَ لاَ ظُلُمََاتٌ‏ بَعْضُهََا فَوْقَ بَعْضٍ‏ وَ لاَ بَحْرٌ لُجِّيٌّ يُدْلِجُ بَيْنَ يَدَيِ اَلْمُدْلِجِ مِنْ خَلْقِكَ تَعْلَمُ‏ خََائِنَةَ اَلْأَعْيُنِ وَ مََا تُخْفِي اَلصُّدُورُ غَارَتِ اَلنُّجُومُ وَ نَامَتِ اَلْعُيُونُ وَ أَنْتَ‏ اَلْحَيُّ اَلْقَيُّومُ‏ لاَ تَأْخُذُكَ‏ سِنَةٌ وَ لاََ نَوْمٌ‏ سُبْحََانَ اَللََّهِ رَبِّ اَلْعََالَمِينَ‏ وَ إِلَهِ اَلْمُرْسَلِينَ وَ خَالِقِ اَلنَّبِيِّينَ‏ وَ اَلْحَمْدُ لِلََّهِ رَبِّ اَلْعََالَمِينَ‏ اَللَّهُمَّ اِغْفِرْ لِي وَ اِرْحَمْنِي وَ تُبْ عَلَيَ‏ إِنَّكَ أَنْتَ اَلتَّوََّابُ اَلرَّحِيمُ‏ ثُمَّ اِقْرَأْ خَمْسَ آيَاتٍ مِنْ آخِرِ آلِ عِمْرَانَ‏ إِنَّ فِي خَلْقِ اَلسَّمََاوََاتِ وَ اَلْأَرْضِ‏ إِلَى قَوْلِهِ‏ إِنَّكَ لاََ تُخْلِفُ اَلْمِيعََادَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۷۱

و در خبر ديگرى از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده‏اند كه فرمود: هر گاه از بستر خويش برخاستى به اطراف آسمان نگاه كن و اين دعا را بخوان: «الحمد للَّه الّذى ردّ عليّ روحى أعبده و أحمده، اللّهمّ انّه لا يوارى منك ليل ساج و لا سماء ذات أبراج، و لا أرض ذات مهاد، و لا ظلمات بعضها فوق بعض، و لا بحر لجّيّ يدلج بين يدى المدلج من خلقك، تعلم خائتة الأعين‏ و ما تخفى الصدور، غارت النّجوم و نامت العيون و أنت الحىّ القيّوم، لا تأخذك سنة و لا نوم، سبحان اللَّه ربّ العالمين و إله المرسلين و خالق النّبيّين، و الحمد للَّه ربّ العالمين، اللّهمّ اغفر لى و ارحمنى و تب علىّ إنّك أنت التوّاب الرّحيم». (يعنى: حمد و سپاس آن خداوندى را كه روح مرا بمن بازگردانيد كه او را بپرستم و حمد كنم، خداوندا همانا شبى كه پوشاننده همه چيز است با ظلمت خود چيزى را از تو نمى‏پوشاند، و آسمان نيز كه مزيّن به كواكب است، و همچنين زمين كه جايگاه آرامش يافتن مخلوقات است چيزى را بر تو نمى‏پوشانند، و نيز تاريكيها كه پاره‏اى از آن بالاى تكه‏هاى تاريكى ديگر انباشته شده، و نيز درياى ژرف و موّاج يا ميان دريا كه ظلمتى عميق دارد هيچ كدام چيزى را از تو نمى‏پوشانند، و تو خيانت چشمها و آنچه از اسرار كه در دلها نهانست همه را ميدانى، ستارگان پس از درخشيدن آرام آرام از نور رفتند، و چشمهاى خلايق بخواب رفت در حالى كه تو پيوسته زنده و پابرجائى و هرگز تو را چرت زدن و خواب نميگيرد، تسبيح و تنزيه ميكنم و بپاكى ياد مى‏كنم خداوندى را كه پروردگار عالميان است، و خداى پيامبران مرسل و آفريننده پيغمبران است، و حمد و سپاس مخصوص خدايى است كه خالق جهانيان است، بار خدايا مرا بيامرز و بر من رحمت آور و توبه‏ام را بپذير، كه همانا تو خود توبه پذير و مهربانى). آنگاه پنج آيه آخر سوره آل عمران را از «انّ في خلق السّموات و الارض تا لا تخلف الميعاد» بخوان. و بر تو باد مسواك كردن دندانها كه مسواك زدن در سحرگاه و پيش از وضو سنّت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله است، آنگاه وضو بساز.