روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۷۲
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ وُجُوبِ الْجُمُعَةِ وَ فَضْلِهَا وَ مَنْ وُضِعَتْ عَنْهُ وَ الصَّلَاةِ وَ الْخُطْبَةِ فِيهَا
و قال امير المومنين ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۷۱ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۷۳ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۸۶
أمير المؤمنين عليه السلام فرمود: وقتى امام خطبه ميخواند سخن نبايد گفت، و روى گردانيدن بچپ و راست و پشت سر جايز نيست مگر بهمان اندازه كه در نماز بلا اشكال است، و نماز جمعه را بخاطر آن دو خطبهاى كه خوانده مىشود دو ركعت مقرّر ساختهاند، كه آن دو خطبه بجاى دو ركعت آخر نماز محسوب ميگردد، پس خطبه خود بمنزله نماز است تا امام از منبر فرود آيد.