روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۴۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

و روي الحلبي عن ابي عبد الله ع انه قال :

إِذَا فَاتَكَ شَيْ‏ءٌ مَعَ اَلْإِمَامِ فَاجْعَلْ أَوَّلَ صَلاَتِكَ مَا اِسْتَقْبَلْتَ مِنْهَا وَ لاَ تَجْعَلْ أَوَّلَ صَلاَتِكَ آخِرَهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۷۰

حلبى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: هر گاه پس از شروع نماز به جماعت ملحق شوى و امام يك ركعت يا بيشتر از نماز را خوانده باشد كه از تو فوت شده پس آنچه را درمى‏يابى اوّل نماز خود قرار ده، و اوّل نماز خود را آخر نمازى كه دريافته‏اى قرار مده (يعنى مثلا اگر در ركعت سوم به امام ملحق شدى و نماز چهار ركعتى بود دو ركعت آخر امام- سوم و چهارم- را دو ركعت اوّل خود قرار ده، در اين صورت قراءتى كه امام در دو ركعت نخستين كرده بجاى قراءت تو نباشد بنا بر اين كافى نيست كه تسبيح بگوئى، ولى اگر حمد و سوره بخوانى آخر نماز امام را اوّل نماز خود ساخته‏اى). و كسى كه امام او را در جايى كه لازم است بايستد مى‏نشاند (مثلا ركعت‏ دوم امام و ركعت اوّل اوست) نيم خيز و سر پا آماده بلند شدن مى‏نشيند، نه مانند كسى كه لازم است بنشيند، و بطور كامل نشسته است (مانند مورد تشهّد) او درست نمى‏نشيند.