روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۴۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

لقول النبي ص :

إِذَا اِبْتَلَّتِ اَلنِّعَالُ فَالصَّلاَةُ فِي اَلرِّحَالِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۰

و اين سخن (كه گذشت) مبتنى بر اساس فرمايش رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله است كه فرمود: هنگامى كه (در اثر بارندگى) پاها يا كفشها خيس يا گل آلوده مى‏شود (و شخص دچار زحمت مى‏شود) نماز را در خانه‏ها بجا آوريد (يا به قول و تعبيرى ديگر: هر گاه زمين سخت از باران‏تر شود در خانه‏هايتان نماز كنيد). و پدرم- رحمه اللَّه- در رساله‏اش كه برايم فرستاده گويد: پسرم بدان كه در نماز جماعت سزاوارترين افراد به پيش ايستادن (امامت جماعت يا پيشنمازى) كسى‏ است كه قرآن را بهتر بداند و بخواند، يا در قراءت بهتر باشد، و اگر چند تن همه در قراءت قرآن و جودت قراءت مساوى باشند پس آگاه‏ترين آنان بمسائل فقه و علوم شرعيّه، و اگر همه از جهت فقاهت برابر باشند، هر كدام از ايشان كه زودتر هجرت كرده باشد (يعنى از بلاد كفّار به بلاد اسلام هجرت كرده و قهرا بمسائل دينى آگاهى بيشترى پيدا نموده است) و اگر از حيث هجرت همه برابر باشند پس سالمندترين آنان (مراد سالهاى اسلام آوردن است آنكه سابقه بيشترى با اسلام دارد) و اگر در سنّ همه مساوى باشند پس نكوروى‏ترين و خوشروى‏ترين آنان شايسته است كه جلو بايستد، و صاحب مسجد (كه در آنجا امامت مى‏كند) در مسجد خود سزاوارتر از ديگران بامامت است، و كسانى كه نزديك به امام در جماعت مى‏ايستند بايد صاحبان خرد و پرهيزكاران باشند تا اگر امام دچار سهوى شود، يا در موردى درماند و نداند راه صواب چيست يا نتواند آنچه را فراموش كرده بخاطر آورد او را راهنمائى و اعلام كنند كه چه بايد انجام دهد، و با فضيلت‏ترين صفها صفهاى اوّل است و با فضيلت‏ترين جاها در صفهاى اوّل جاى كسى است كه به امام نزديكتر است.