روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۹۵
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ الْمَرِيضِ وَ الْمُغْمَى عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك
و سال عبد الله بن سليمان ابا عبد الله ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۹۴ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۹۶ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۲
عبد اللَّه بن سليمان از امام صادق عليه السّلام پرسيد: هر گاه در ميان نماز از بينى كسى خون جارى شود، و او نتواند كارى بيش از اينكه پنبه در بينى خود گذارد انجام دهد آيا اين كار جايز است؟ آن حضرت فرمود: آرى.